Η σκέψη σου

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάντοτε με βαραίνει μιά αόριστη ενοχή
Το σπίτι δε με χωράει κι ας έχω κι ένα άλλο στην εξοχή
Ο αδελφός μου,μου στέλνει ανώνυμα γράμματα μοχθηρά
Να ζήσω αγνός,να φύγω αγνότερος,για μια στιγμή μου φαινονται όλα πιθανά

Για κάποιον ,που του θανάτου τον άνεμο προσμένει
Τον άνεμο που φυσά σε γή ξεχασμένη
Ξεσπάει η αδελφική οδύνη
Των καημών και των πληγών πριν έρθει η γαλήνη

Βέβαια χρειάζεται θάρρος όταν φθάσει η ώρα,κ’είναι η πόρτα ανοιχτή
Ποιός θα το καταλάβει,ποιός θα με θυμηθεί
Με ξεγέλασαν ...........η μοίρα,οι φίλοι,τα όνειρα,οι εποχές
Έτσι τελειώνει ο κόσμος μου ανάμεσα στην ύπαρξη και στις σκιές

Και η αγάπη;η μεγάλη υπόσχεση;θα μείνει για πάντα εδώ;
Δεν φταίει αυτή γιατι τη ζωή μου τη νιώθω στο βυθό
Στη νοσταλγία σου μονάχα δεμένη
Στη λατρεία σου πάντα κρυμμένη

Δεν φταίει αυτή γιατί δεν μ’απόμεινε ψυχή
Γιατί με καίει η δίψα σου ,γιγάντια ταραχή
Που ρίχνει κι όλο ρίχνει της σκέψης τον ανθό
Άλλη απο σέ να μην ακούω,στη γή να μη θωρώ

Με καίει η μυστική δροσιά σου
Του νού μου η πάνοπλη ήβη,η πλέρια αγκαλιά σου
Φωτιά μέσα στα σπλάχνα μου έχει γίνει
Κι η σκέψη σου που λίγο λίγο με τελειώνει,μερόνυχτα με κρίνει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-12-2008