Έσχατη προδοσία

Δημιουργός: anthier, Aνθή

Το πιο περίεργο με μια ανηφόρα,είναι πως εάν την κοιτάξεις από πάνω μοιάζει με κατηφόρα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με έλεγες καχύποπτη,που τόσα σε ρωτούσα,
σε έλεγα αδιάφορο,που τίποτα δε λες,
με έλεγες παράξενη,αν έτσι αγαπούσα,
σε έκρινα για τ' όνειρο, που είχες,το ευτελές.
-------------------------------------------------------------------
Ασύμβατες οντότητες,με πλήρη αμφισημία,
παλέψαμε τ'αλλόφωνα,των δυό που 'χαμε πεί,
μα ατέρμονη,ανεπίτευκτη, η επικοινωνία,
ξεπρόβαλλε στα τέμνοντα, να κάνει αποτροπή.
---------------------------------------------------------------------
Με τόσο λάθος δομισμό, το μόρφωμα χανόταν,
δεν φάνηκε η σήμανση, που βλέπαμε,αρκετή.
Λες κι ένας μας κρυφός εχθρός σαν κάρμα, καταριώταν,
τον δρόμο για την ένωση, να σχίζαν οχετοί.
-----------------------------------------------------------------------
Και 'μεις εξασθενήσαμε, ξεχάσαμε τον στόχο,
χαθήκαμε σε διαφορές, ασήμαντες,μικρές.
Να σε διαγράψω οριστικά, σε τίποτα δεν το 'χω,
τώρα που μνήμες μείνανε, στην σκέψη μου πικρές.
-------------------------------------------------------------------------
Πια μέσα μου σαν αυτουργό, σε έχω κατατάξει,
που όχι απλά δεν πάλεψες, μα πρόδωνες και 'μας.
Το έγκλημα σου,έσχατο - Τιμωρητέα η πράξη.
Και εσύ ήσουν στην αγάπη μου, και Ιούδας και Θωμάς.
---------------------------------------------------------------------------

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-12-2008