Αναχώρηση

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μάνα.,πατέρα,αδικοχαμένε αδελφέ
Άγιο χώμα της πατρίδας,ελεύθερε ουρανέ
Αβάσταχτο,μα ξέρω πιά τον καημό μου
Τον ανεπίστρεπτο προορισμό μου

Του τάφου κιβωτός φθαρτή
Άχρωμο βλέμμα,του αόρατου μεγαλόπρεπη μορφή
Θρυμμάτισε το σώμα μου δίχως τύψεις κι ενοχές
Κλείσε τις μελιστάλαχτες πληγές

Με βήμα αργό την ώρα που τελειώνει η μέρα
Σαν σχοινοβάτης περπατώ,στην αιχμή του σκοτεινού αγέρα
Έτοιμος να πετάξω μες στις λερές πτυχές
Στης λήθης τις ψυχρές στοές

Αχώριστη αγάπη,που το βήμα σου μετρά κάθε μου σφύξη
Κοίταξε τα χέρια μου,η κάρδιά μου άσε ν’ανοίξει
Κάτι απερίγραπτο συμβαίνει,έφυγε ο καιρός
Λαθραία βήματα,σ’όλο το μάκρος μιάς ζωής,στο βάθος ο γκρεμός

Τελειώνει κι αυτή η περιπέτεια,την αντικρύζω με τρόμο
Το χέρι του δήμιου ,φτάνει ως μες στου ύπνου μου το δρόμο
Έξω ακούγεται το σφύριγμα ενός τρένου
Για κάποια αναχώρηση,κάποια υπενθύμιση ονείρου τρομαγμένου

Ακούω τη βοή της λευτεριάς,ο κόσμος μόλις αρχίζει
Η αγάπη γίνεται σκόνη μες στους αιώνες μα συνεχίζει
Σε λίγο θα πάρω το δρόμο της Δύσης,δεν θα κλαψω τόσο πολύ
Και δεν θα με ξαναδείτε παρά μονάχα μες στη σιωπή............

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-12-2008