Επιστολές

Δημιουργός: isidora, www.facebook.com/maria.kekkou.

Χρόνια πολλά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απ’ το γραφείο μου στις 20 Δεκεμβρίου 2008

Ισιδώρα μου, γεια σου.

τι έγινες
τι γίναμε
πού είσαι και πού είμαι
αγάπη μου
σήμερα βρέχει από τα ξημερώματα
ακούω μουσική στα κεραμίδια
ακούω μουσική στο παραθύρι μου
ακούω μουσική στη σκέψη μου
όλο ξεπροβάλλεις από φωτεινές χαραμάδες
με κοιτάς και μου μιλάς
σε αγαπώ μού λες
σε ακούω
σε κοιτάζω
σιωπώ
σε περιμένω
οι μέρες που έρχονται
με πρισματική παραμόρφωση διασταλμένες
οι μέρες που φεύγουν συνθλίβονται σε κάποιο βάραθρο αχανές
αυτό που μένει είναι η στυφή γεύση από φιλί
μισοτελειωμένο στο ύπνο
- με ξύπνησε και με βύθισε στην ταραχή
αγάπη μου
όλα μοιάζουν με τρένο που μας πάει
και είσαι απέναντί μου
σε βλέπω πίσω από το τζάμι
δεν υπάρχει πόρτα να μπω
η ανάσα μού θολώνει την ψυχή
τα μάτια έχουν χυθεί στην άκρη του διαδρόμου
κουδουνίζουν τενεκεδένια κουτιά σε σάκο απορριμμάτων
σαν πέφτει στο μηχάνημα της σύνθλιψης
αλλά επιμένω να σε αγαπάω και να σε φιλώ απ’ το αόριστο τίποτα
Ορφέας

Αγάπη μου,

Έρχομαι να σε βρω
είσαι εκεί και σε ζητώ
απέναντι από την Έφεσο
στο βαθύ μεγάλο ποταμό του Ηράκλειτου
που διαρκώς κινείται και όλα τα αλλάζει
Ο βαθύς πυρήνας της αγάπης μου είναι αυτός,
μέσα στην αέναη κίνηση σ΄ αγαπώ το ίδιο
Το υπεριώδες χρώμα μιας συμπαντικής θαλπωρής
με τύλιξε όταν με άγγιξες, με φίλησες και με έκανες δική σου
Και δεν θέλω να φύγω πια
δοσμένη στο αεικίνητο του χρόνου
Βύθισέ με στην ηδονή της στιγμή σου…
Δεν θέλω να φύγω σαν το άγριο ζώο που τολμά για λίγο
και ύστερα φοβισμένο από το φως
κρύβεται στο λαγούμι του
Κράτησέ με στην ομορφιά της στιγμής σου…
Υφαίνω σαν την Πηνελόπη
στον ιστό της προσμονής
τα λίγα κουρέλια της ευτυχίας που θα ντύσουν τη γύμνια μας
ενώ το κορμί θα αναριγά στην πολιορκία του ήλιου
Οδήγησέ με στην ολοπόρφυρη ώρα…
Ισιδώρα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-12-2008