Για την Κύπρο μας

Δημιουργός: Γεωργία, Γεωργία

Η Λευτεριά είναι η ανάπαυση της ψυχής! Μακάρι να την νιώσουμε κάποτε!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]
Μέσα στο σκοτάδι,
αυτό το σκοτάδι της ζωής
ψάχνω να βρω λίγη ελευθερία.

Να ανασάνω μέσα απο αυτή την τρύπα
τον δροσερό αέρα και να
μυρίσω τα άνθη..

Άνοιξη..

Και γώ ακόμα περιμένω.
Με μια λέξη στο στόμα και
ακόμα προσμενω..

Αναμνήσεις που χάθηκαν,
που ακομα μεστην καρδια υπάρχουν..

Έρωτες...

Με το φιλί σου δώσε μου ελπίδα
ταξίδεψε στο γαλάζιο του ουρανού..

Γύρνα με στο χτές, και φυλάκισε με.
Άσε με για πάντα εκεί.

Ελευθερία...

Θέλω να νιώσω τη δροσιά σου..
Να αγκίξω τα μαλλιά και να σιγοτραγουδήσω
τον ύμνο σου!

Ακούω κλάματα και φωνές, τρομερό χάος.
Στην ουσία σιωπές, μα στην καρδιά..

Θάνατος...

Πώς? Γιατί χάθηκαν τόσες ψυχές!
Τόσες για μια πατρίδα που αγαπώ!
Για μια ΜΑΝΑ που για κείνη ζω!!

Μητέρα πατρίδα!
Σώσε μας!!

Κύπρος μου, καταγάλανο νησί,
πώς σε ματώσαν έτσι?

Κύπρος μου εσύ Ελληνικό νησί!

Προσμένουμε τον γυρισμό,
την λευτεριά, τις θάλασσες σου..

Την Αμμόχωστο, αυτή τη γη που τόσο
αγάπησα με πόθο!!

Το χώμα, την μυρωδιά του ωραίου εκείνου
πρωινού, τον καυτό τον ήλιο
και τις φωνές των μικρών παιδιών...

Να βάψουμε τον ουρανό της πάλι γαλάζιο και
να υψωσουμε ξανα την Γαλανή σημαία.

Να γκρεμίσουμε ότι πληγώνει
και να γράψουμε στους τοίχους:

"Λευτερια πόσο μου λειψες!!
Κύπρος μου εσύ ΕΛΛΗΝΙΚΟ νησι.."

[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-12-2008