Στο Μεγαλο Ταξιδι

Δημιουργός: portez

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μην βάλετε τον οβολό απά στους οφθαλμούς μου
Να εοράκο λεύτερος σαν τείνω τους καρπούς μου
Μα όταν ζητήσει τάλαρα ο χάρος για τον βαρκάρη
Ταύτο τραγούδι θα του πω,για να μου κάνει χάρη
Να τον μαγέψω τον νεκρό,να χάσει την φωνή του
Που να ηχθεσθή ο μπάσταρδος,που έπνιξε την ζωή του
Σαν μ’αντικρίσει πρίγκιπα,ντροπή τόση να νιώσει
Και ολάκερο τον πηγαιμό με νούφαρα να στρώσει
Όταν βρεθώ μ’ανδρώτητα μπρος στην Αχερουσία
Να με αντικρίσει ο Πλούτωνας ως θεός και εξουσία
Κλέβοντας το θάρρος όλων τους και από την λίμνη αύρα
Θα γράψω το πιο όμορφο ποίημα για την Ελλάδα
Κι αν του ξενίσει του θεού,που θα `ναι το κάτι άλλο
Να με ρωτήσει για φχαρίστημα που θα ‘θελα να με βάλω
Έδωκα πως θα ξάφνιαζα τον αθάνατο μωρό
Σαν του ‘λεγα να μ’ έβαζε,εκεί στον τάρταρο
Πως θα παλέψω τα στοιχειά,δαίμονες και νεκρούς
Γιατί στην γη γεννήθηκα με διαλεκτούς καρπούς
Ανδρώθηκα από πλούσιους,έμαθα από τρανούς
Με βασιλείς εβάδησα,ανάμεσα σε αυλικούς
Εκείνα σαν τα άκουγε ο φόβος του γεννιόταν
Ύστερα ορθωνότανε από όπου αυτός καθόταν
Σαν με έστελνε με άγγελους ψηλά στους ουρανούς
Γαλήνια να γέρναγα με τους σοφούς θνητούς
Ακόμα και στον θάνατο να μάθαινα έξυπνα πράγματα
Στον ύπνο σου να τα έφερνα,νυχτερινά συγγράμματα
Με τούτα εδώ σαν γέμιζα την δική σου την ζωή
Από την δύση θα έγραφα,μέχρι την ανατολή!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-12-2008