Πρότυπό μου

Δημιουργός: isidora, www.facebook.com/maria.kekkou.

Στον Ορφέα Ευ. Απάντηση στο ‘βρέχει...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

__Πρότυπό μου είναι ο Πρωτέας δηλαδή ένα πουλί, μια φλόγα που καίει ανέκφραστα στην κλίνη της Χρυσονόης και ύστερα στο εύσπλαχνον στήθος της θάλασσας βυθίζεται.
Ωστόσο η μετάλλαξη δεν μου συμβαίνει αλλά τα μάτια σου τροχίζουν συνεχώς νεόκοπες αναλαμπές θλιμμένων δειλινών πιέζοντας τη γοητεία να ξεπερνά τα όριά της.
Αναζητώ πιο μόνιμη γωνιά από τα ρευστά παλάτια του, ίσως στη σοφή αιώρα εκκρεμούς του στρατιώτη που επιστρέφει, του νέου που ξεκινά, του άρρωστου που αναρρώνει, του φύλλου που γελάει, του παράθυρου που φωτίζει, του τραγουδιού που γέννησαν δυο σώματα γυμνά, ενός χτυπήματος που ήδη αργεί και πάει λέγοντας και πάει λέγοντας η αναζήτηση, ω πρότυπό μου, ω Πρωτέα δηλαδή πουλί και φλόγα και αστραπή και κέλυφος, κοίλον εκκολαπτήριον ονείρων.

Βρέχει, βρέχει, βρέχει. Και μου λείπεις.

__Σου γράφω άτεχνα
Πρότυπό μου είσαι εσύ
Ένα μικρό πουλί κρυμμένο στην αγκαλιά μου
μια φλόγα που καίει ασίγαστα
Νιώθω μια φωτεινή λάβα κάτω από τα πόδια μου
Να ρέει και να με σύρει, ένα ξερό φύλλο σε φωτεινό αδιέξοδο
Είμαι κουρασμένη...
Πολύ...
μα σ’ αγαπώ
Πολύ
Βρέχει, βρέχει, βρέχει. Και μου λείπεις.
Αύριο η τέχνη ας ανατείλει και ο ήλιος Σ’ αγαπώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-12-2008