Να 'ρθείς

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να ‘ρθείς


Να ‘ρθείς… κι εγώ θα σου κρατώ ζεστό κρασί των μήλων
με της κανέλλας τ’ άρωμα οι ανάσες να καούν
οι μνήμες να αναγνωριστούν στις άκρες των δαχτύλων
και σ’ ολομέθυστες νυχτιές να ξαναερωτευτούν


Να ‘ρθείς… να δεις τα μάτια μου, πράσινη γη για σένα
τα χρώματα να γεννηθούν στο αντάμωμά σου επάνω
φέρε φιλιά στα χείλια μου τα τόσο διψασμένα
άλλο από σένα να μη ζω, σένα μόνο να φτάνω


Να ‘ρθείς… φωτιά μα και νερό, αντάρα και γαλήνη
μαινάδα μες στα χέρια σου, παιδί στην αγκαλιά σου
χάραξε μες στα μάτια μου τη θύμηση σου εκείνη
που νοσταλγώ, που αναζητώ χρόνια πολλά μακριά σου


Να ρθείς… χειμώνιασε πολύ κι η νύχτα είναι μεγάλη
τα χέρια να σε ψηλαφούν, να σε καλησπερίζουν
να με τυλίξεις μαγική του ονείρου παραζάλη
να γυμνωθούνε οι ψυχές και τα κορμιά να ορίζουν


Να ‘ρθείς… να γίνω θάλασσα κι εσύ να ‘σαι το κύμα
σ’ έναν ατέρμονα χορό να γίνουμε ζωή
ν’ ακολουθώ του αίματος τα χνάρια βήμα – βήμα
να με υψώνεις και μετά ως το βυθό μαζί


Να ‘ρθείς… εδώ σε καρτερώ που μου ‘χες τότε τάξει
κι αν η θωριά μου αλλιώτικη συ να με δεις σαν πρώτα
σου στόλισα την κάμαρη λουλούδια και μετάξι
κι άναψα μοσχολίβανο να καίει πάλι στην πόρτα


Να ‘ρθείς… που σε πεθύμησα και που σε θέλω αιώνες
Να ‘ρθείς… κι ό, τι έχω το πετώ, πάλι να σε αντικρύσω
Να ‘ρθείς… να ταξιδέψουμε μακριά από τους χειμώνες
Έλα και πλάνεψέ με εσύ κι εγώ θα σ’ αγαπήσω….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-12-2008