Ονειροθάλασσα

Δημιουργός: sylia_218, Υρώ!!!!

Είν’ τα δάκρυα, τραγούδι της σιωπής… Ζωής εγκώμιο, υγρής επιθυμίας…

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Διασχίζω γκρίζα βλέμματα, σιωπής…
Ό, τι αγάπησα είχε αύρα φθινοπώρου…
Και γυρεύω μία πόρτα διαφυγής…
Να ξεφύγω απ’ τα παιχνίδια του διαβόλου…

Δε φοβάμαι τα σκοτάδια, στο ‘χω πει…
Θέλω μόνη να νικάω κάθε φόβο…
Δοκιμάστηκα και είμαι δυνατή…
Μα είν’ φορές, που έχω ανάγκη έναν ώμο…

Είν’ τα δάκρυα, τραγούδι της σιωπής…
Ζωής εγκώμιο, υγρής επιθυμίας…
Ένας τρόπος να φωνάξεις ότι ζεις!!
Ένας λόγος της ψυχής και της λατρείας…

Και δεν κλαίω που είναι όλα σκοτεινά…
Στο ‘χω πει…Έχω αγαπήσει το σκοτάδι…
Μα δακρύζω που είν’ τα βλέμματα υγρά…
Κι ονειροθάλασσα φαντάζει αυτό το βράδυ…

Ένα σεντόνι, κεντημένο μ’ ενοχές…
Και με κουράζει, στο ξημέρωμα να ελπίζω…
Θυμάμαι πάντα, μ’ αναμνήσεις να με καις…
Και το φιλί σου, σαν φωτιά να ζωγραφίζω…

Κυλάει, σαν θάλασσα, στο πρόσωπο, η ζωή…
Ό, τι αγαπώ, ένα ρυάκι επιθυμίες…
Που αυλακώνει της ψυχής μου, τις πτυχές…
Και μπλέκομαι άθελα, σε ξένες αμαρτίες…

Εγώ δεν τρέμω, σα σπουργίτι, στη νυχτιά…
Εγώ αγαπάω, της ανάσας σου, τον ήχο…
Μα τώρα φύγε, στο ζητάω, είν’ αργά…
Αν μείνεις τώρα, ίσως κι αύριο, σου λείπω…

Και ίσως αύριο, στον ώμο σου δακρύσω…
Ίσως τα μάτια σου, στερνά να τα φιλήσω…
Μα τώρα φύγε η νύχτα ένοχη φαντάζει…
Δεν ξέρω η σκέψη σου για μας τι σχεδιάζει…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-12-2008