Πισώπλατες μαχαιριές

Δημιουργός: maskoforos

!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πισώπλατες μαχαιριές(Πρώτη απόπειρα ποίησης)



Τα όνειρα μας κοινά, ιδανικά
Τα χρόνια μας αθώα, παιδικά,
Η αύρα ενός καλοκαιριού
μας πήρε,
στη γη του έρωτα μας πήγε.


Ω έρωτα μαγικέ, ανυπέρβλητε,
Λαοπλάνε!
Ω έρωτα,του είναι μου και της
ψυχής μου κύριε!
Μου κλεισες τα μάτια και
Το νου.
Την είδα σαν θεά του ουρανού!

Κι ο έρωτας τιτίβιζε στ΄ αυτιά
και στην καρδιά μου
παντού και πάντα ήσουν η
Πριγκίπισσά μου.
Έρωτας μόνιμος παντοτινός
Αλλά τόσο λαοπλάνος!

Κι ήρθε η πρώτη μαχαιριά της!
Άφησε στην άκρη τα ιδανικά της!
Ξέχασε τους όρκους τα φιλιά της!
Κι η προδοσία πήρε τη σειρά της!

Κι ο αγώνας μου έγινε άνισος!
Εγώ και ένας άγνωστος!
Εγώ πια ξυπόλητος πρίγκιπας!
Εκείνος λαμπροφορεμένος βασιλιάς!

Κι ήρθε η δεύτερη η μαχαιριά της!
Κρυφή και ύπουλη στα σωθικά μου!
Εγώ να στέκομαι κοντά της
κι αυτή να τρέχει μακριά μου!

.Κι ήρθε η τρίτη, η τέταρτη, η πέμπτη
μαχαιριά!
Κι αυτές καρφώθηκαν ακόμα
πιο βαθιά!
Αντί για μάνα με πότισε χολή
Κι ας είχα δώσει όλη τη ζωή
γι αυτή!

Και το μαχαίρι έμεινε εκεί!
Και η πληγή ακόμα αιμορραγεί!
Γιατί να δώσω την καρδιά μου;
Γιατί να δώσω την ψυχή μου;
Γιατί να κλαίω ενώ αυτή γελάει!
Γιατί έρωτα την άφησες να με πεθάνει!



Στν Ο!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-12-2008