Εγώ, εσύ, αυτός

Δημιουργός: poetryf

Στη Μαργαρίτα , μετά από ενα μικρό μεσημβρινό διάλογο στο εργαστήρι... Ξυπνήστεεεε!!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εγώ κάθομαι, εσύ κάθεσαι, αυτός κάθεται
και ποιος στο διάβολο είναι εκεί έξω και πολεμά
ποιος ρίχνει βόμβες και σκοτώνει αγγελούδια;
Τιμαριώτες όλοι μας στο χωράφι της παθητικότητας!
Κάποιος έφτυσε αίμα και περίμενε να βλαστήσει ειρήνη
ματωμένη ελπίδα. ..ποίος σε έσφαξε!
Εγώ κάθομαι, εσύ κάθεσαι, αυτός πεθαίνει
Πρωτοχρονιάτικη φιγούρα που φορτσάρει ο θάνατος’
Δημοσιογραφίσκοι πασχίζουν να αποθανατίσουν το γύρο του
ένα κομμάτι φίλμ η ανθρωπότητα. Σημαδεμένο απ’το κόκκινο
των μαύρων δωματιών. Ένα κομμάτι μωβ στεφάνι στα κεφάλια μας
το χρώμα που κι αν έγλειψε ζωή έκανε έρωτα στη μετάσταση
του χώματος – του σώματος που σπά σε χίλιους κόκκους.
Είναι βαριά τα κονταροχτυπήματα στη γυάλινη κλεψύδρα
πλανητάρχες αγάλλονται, τηλέφωνα πάλλονται
Ψυχές σ’ανταρσία.
Εγώ κάθομαι, εσύ σκοτώνεσαι, αυτός πεθαίνει.
Με τα πέντε μου καυσόξυλα στο τζάκι
δεκαπέντε χιλιάδες κιλοβατόρες στο σβέρκο μου
για τον απανταχού φωτισμό της γιορτινής πολιτείας.
Ένα παιδί σφαδάζει στα ερείπια. Μου μοιάζει τόσο.
Όσο τόσο άλλο απέχω και άλλο τόσο χαιδεύω την ευδαιμονία μου
ξεφυσώντας χαρμάνια από ευχές. Μα δεν έμειναν ‘φτια να με ακούσουν.
Είναι όλα βωβά και κωφοί πια πορεύονται όλοι.
Μπαίνω κι εγώ στο τρυπάκι. Συνετός στους συνετούς.
Αυτός πέθανε, εσύ σκοτώθηκες
Εγώ. . .Αυτοκτονώ. . .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-01-2009