παντούμ

Δημιουργός: nirbana, katerina

αδέσποτες σφαίρες κι οι μέρες κι οι ώρες...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σκέπασ' τα όνειρα στην κούνια μην κρυώσουν
κι είναι αδέσποτες οι μέρες, μοιάζουν σφαίρες.
Είπες, πως έφτασες, κι εσύ ακόμα ερχόσουν
πελαγωμένος αρχηγός σε θάλασσα με ξέρες.

Κι είναι αδέσποτες οι μέρες, μοιάζουν σφαίρες.
Φυλάξου, μη και ξώφαλτσα σε βάλουν στο σημάδι
στον τοίχο του μεσημεριου, αρρωστημένες ώρες
κια θα σε ψάχνει η μάνα σου μ' ένα κερί στον Άδη.

Φυλάξου, μη και ξώφαλτσα σε βάλουν στο σημάδι.
Μην ξεπουλήσεις εύκολα, όσο-όσο την ορμή σου.
Βρες την αρχή και ξήλωσε της βόλεψης το υφάδι
και πλέξε πάλι πόντο-πόντο την οργή σου.

Μην ξεπουλήσεις εύκολα όσο-όσο την ορμή σου.
Μύρισε κόκκινο βαθύ, στην έρημο, στην πόλη.
Σκάψε βαθειά, φλέβα νερού να βρεις κι ορκίσου
κι εγώ κι εσύ συνένοχοι, στον ίδιο όρκο όλοι.

Μύρισε κόκκινο βαθύ, στην έρημο στην πόλη.
Κοράκια και αρπακτικά τα νύχια θα ματώσουν.
Αν θες να νιώθεις άνθρωπος,αρνήσου τη φορμόλη
και σκέπασε τα όνειρα στην κούνια, μην κρυώσουν.


5/1/2009

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-01-2009