Για ένα δείπνο

Δημιουργός: estia, Μερσίνα Ντζιαφέρη

Ήμασταν έξι άτομα και το τραπέζι γέμισε για τριάντα άτομα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Για ένα δείπνο.

Μαζί με άλλους, πέντε έξη γενήκαμε
Σε ψησταριά καθίσαμε καλά δειπνήσαμε

Σ’ ένα τραπέζι γεμάτο για τριάντα άτομα,
Άδεια τα στομάχια και τα μάτια άπονα,

Το πιάτο του κάθε ενός μας ξεχείλιζε
Φαινότανε όμορφο και μοσχομύριζε.

Χώρια οι σαλάτες και τα μεζελίκια,
Τα ποτά και βάλε, παντού τα ίδια.

Μέ πιάσε μια κακοκεφιά δεν ήθελα να φαω,
Και πεθυμιά με ζόρισε στο σπίτι μου να παω,

Ήρθαν στο μυαλό μου όλοι οι πεινασμένοι,
Του κόσμου οι πρόσφυγες οι ταλαιπωρημένοι,

Χώρισα το φαγητό μου για πέντε άτομα
Έφαγα το δικό μου και πάλι < απόκαμα.>

Όλοι με ρωτήσανε γιατί το άφησα
Και γω με λίγα λόγια τους απάντησα,.

Ντρέπομαι που δειπνώ σωστά και που κοιμάμαι στα ζεστά,
Σαν σκέπτομαι τους πρόσφυγες και του πολέμου τα ορφανά.
[align=left]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-01-2009