Τα ίχνη

Δημιουργός: vasilis67, Βασίλης Πουλημενάκος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα ίχνη

Το ξέρεις, δεν είναι το κρύο του φετινού χειμώνα
που αναζητά το καυτό.
Το ξέρεις, δεν είναι οι νύχτες οι πλάνες
που ανασύρoυν τους πόθους .
Δεν είμαστε καν εμείς, μην ψάχνεις.
-
Κορμιά άδεια από νου, ζώα, τέρατα θαλάσσια
που καταπίνονται είναι,
σε μια περιπέτεια πάνω σε κύματα και σε βυθούς
χωρίς λογική,
χωρίς αύριο.
Εμείς μείναμε φιγούρες υγρές, γυμνές, σκέτες δίπλα τους.
Κι από κείνα
η στιγμή μονάχα φαίνεται που περνά
και φλέγεται.
-
Το ξέρεις, δεν είναι οι νύχτες οι πλάνες,
δεν είναι το κρύο του φετινού χειμώνα.
Στα χείλη, στο ανάσεμα και μέσα,
μέσα από το τρυφερό λακκάκι σου
τριγυρνούν απ' το πρωί τα ίχνη,
που δείχνουν τη σκιά μου.
Και συ ψάχνεις
να με πιεις, να με πνίξεις, να με αρνηθείς
σ’ ένα ποτήρι
μάταια…

Β.Π.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-01-2009