[ Παγκόσμια] Σκακιέρα

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο χρόνο αντέχω και νικώ κι αυτό το βράδυ
πολέμου ψίθυρους που σπέρνουν απειλές
θ’ αντισταθώ γιατί θα ζω για ένα δάκρυ
κρατώ στα μάτια μου χειμώνες και βροχές.
[ή πίσω απ' τα μάτια μου]

Κι εσύ φωνάζεις μοναχά την καλημέρα
για λίγο μόνη στο μετά για να βρεθείς
στέκεις σαν άνοιξη και φεύγεις πέρα
στο ψιλοβρόχι για να χαθείς.

Φέρνεις αδέξιου ψαρά άδεια απόχη
να βρω στα ναι σου ειρηνιστές
με ένα "ίσως" χιλιάδες όχι
γι’ αυτό το μίσος που δεν το θες.

Ζεστή καρδιά και ο λαός [μες τον παλμό] της
να δυσπιστεί στις προστριβές
δυό κοσμοκράτορες, ένας πλανήτης
νέες παρτίδες φταις ή δε φταις.

Ίδια σκακιέρα να φυλακίζει
λευκές και μαύρες στιγμές μικρές
κλείνεις τα μάτια μ' ό,τι σ' αγγίζει
κρύβουν αλήθειες οι ενοχές.

Μια ιστορία [μυστική] να επιστρέφει
στα ίδια ψέματα από το χθες
διχογνωμίες μα ίχνος γνώσης
λευκά και μαύρα τα πιόνια βρες.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-01-2009