Αυτό που τρέμω(ακούς μαμά;)

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

οι σκέψεις μου τσακίστηκαν στα βράχια..και μένει αυτό που βγάζει η ψυχή...η πάντα μαυρισμένη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][font=Comic Sans MS][U]Ξύπνα[/U]

Ταϊσαμε ανθρώπους όνειρα
στερέψαμε από επιστροφές
και τώρα;
Τώρα ξεχωρίζουμε τις μέρες μας σαν τις φακές
από εδώ οι καλές κι οι άλλες για πέταμα
στη μέση μόνο οι καλές είπαμε
μην κλέβεις
εσύ είσαι για πέταμα!
Κοίτα τα ξεραμένα χρόνια και πες μου
αξίζει να επιμένεις;
..γιατί η υπομονή δεν χαρίζεται
και δεν ανταμοίβεται πάντα...
Σπανίως θα έλεγα..
Συνήθως σου αρπάζουν τη μπουκιά οι ανυπόμονοι
κι εσύ...πιο μόνη από ποτέ
Ξύπνα,
στέρεψες κι όσο πιο γρήγορα το πάρεις πρέφα τόσο το καλύτερο
μυρίζεις κενό,εγκατάλειψη,κλεισούρα
μια ζωή στη βροχή από κάτω,
ξεπλυμένη,ξεχειλωμένη όσο ποτέ..
Ως εδώ ήταν
ταϊσαμε παράνοιες το μυαλό
μπερδέψαμε πουλιά με σαύρες
μια πετάγαμε,μια σερνόμασταν..
Μπορούμε τώρα να κάνουμε όνειρα;
Τώρα που μείναμε σαύρες;


[U]Αυτό που τρέμω[/U]

Αυτό που τρέμω δεν το λένε μοναξιά
δεν έχει χρώμα κίτρινο
δεν είναι κολλημένο στις κολώνες των πεζοδρομίων
ούτε στοιβαγμένο στα μυαλά ανισόρροπων.
Τρόπος αποφυγής του δεν υπάρχει πουθενά
γιατί δεν τόλμησε εκκλησία να το βαφτίσει.
Τρέμω μην χάσω τις μπογιές μου,ελευθερίες και όνειρα
μην μου επιβάλλουν μορφές και με χώσουν σε καλούπια
Μακριά από μένα ρε!!!
Τρέμω μην με κάνουν ομοιοκαταληξία με τον κόσμο τους,
δεν είμαι στον κόσμο τους
-Ακούς μάνα;Είμαι στον δικό μου κόσμο που είναι φτιαγμένος αλλιώς-
Αυτό που τρέμω δεν το φτιάξανε ακόμα τραγούδι
μα το ψιθυρίζουν στις προσευχές τους τα παιδιά
όσο έχουν ακόμα αγγέλους...
Το κουβαλάνε καρφωμένο στις πλάτες μοναχικοί ταξιδιώτες
με τη καμπούρα βαθιά και τα μάτια ριζωμένα στο έδαφος
αφού δεν τους απέμεινε ουρανός για να κοιτάξουν
κι εκείνο το λίγο γαλάζιο φοβούνται μην τους αφήσει πάλι
φοβούνται μην το αγαπήσουν και τους το πάρουν μακριά.
-Ακούς μαμά;Τρέμω μην σε χάσω!-[/B][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-01-2009