Φτερούγα

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...μητέρα, συγχωρείστε με... κόρη σας αδιαλείπτως, αδιαντρόπως και στο διηνεκές...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φτερούγα


Απ’ το μπαλκόνι το στενό
Την περηφάνια μου ξυπνώ
Να μου μιλήσει
Πιο πέρα εσύ χαμογελάς
Στη θάλασσα όσα σκορπάς
Μάζεψ’ τα, λες
Τώρα η αρμύρα τά ‘χει ψήσει


Από ένα πέτρινο βουνό
Έταξα στον Αυγερινό
Τα δάκρυά μου
Κι είδες, χωρίς να στο ‘χω πει
Τις στάλες κι έγινες βροχή
Ένα φιλί
Πιο τρυφερό στα μάγουλά μου


Ήθελα να ‘μουνα πουλί
Να ‘χω φτερά, να ‘χω φωνή
Μακριά να φτάνω
Μού ‘πες, πουλί είναι η ψυχή
Πέτα ψηλά και δες η γη
Όμορφη πού ‘ναι
Σαν κοιτάς από κει πάνω


Λαχτάρα είχα από παιδί
Ν’ ακούσω με ζεστή φωνή
Βγες και τραγούδα
Σ’ ένα χρωματιστό γυαλί
Σπάνια τύχη κι ακριβή
Αγαπημένη
Η δική σου η φτερούγα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-01-2009