Αγκάθια

Δημιουργός: athinatri, Αθηνά Τριάδη

πικρές αλήθειες

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κι αν δεν κλαίνε οι άνθρωποι, η καρδιά τους πονάει.
Ίσως γιατί το χρώμα από τη ζωή τους έχει φύγει, ίσως να μείναν μόνοι, χωρίς καρδιά, χωρίς ψυχή...
Σώμα κενό, στραγγισμένο από κάθε ελπίδα, κάθε συναίσθημα.
Κι αν έφυγε το χρώμα, μπορούν πάντα να πιάσουν στα χέρια τους το πινέλο και να γεμίσουν τα κενά με χρώμα..
Κι αν μείναν μόνοι, να μην κλαίνε. "Κάθε δεντράκι έχει τον ίσκιο του", λένε...
Κι αν η καρδιά λύγισε, ποτέ δεν θα τους προδώσει. Πάλι θα χτυπά.. Πάλι θ'αγαπά...
Κι αν η ψυχή εξέπνευσε, πνοή θα δώσουν άλλοι..

..................................................

Τα φύλλα της καρδιάς κιτρίνισαν, γέμισαν μίσος γι'αυτούς που τα πάτησαν όταν τα είδαν πεσμένα στο χώμα..
Μάτωσαν και γέμισαν πληγές.. Πλήγές σαν κόκκινα τριαντάφυλλα..
Τα ίδια αυτά αγκάθια τρυπήσαν και τα χέρια μου..
Τώρα τρέχω φοβισμένη, με το αίμα να κυλά ασταμάτητα.
Σφίγγω τα δόντια, κλείνω τα μάτια και τρέχω.
Δεν ήξερα ότι πονούσε τόσο..
Η γεύση από τα δάκρυα, γνώριμη, σαν όλες τις άλλες φορές.
Ο πόνος όμως όχι.. Κι όσο ματώνει, τόσο φοβάμαι..

Τα σιχαίνομαι τα τριαντάφυλλα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-01-2009