Ζηλόφθονο παρελθόν

Δημιουργός: Ιππαρχος, Δημήτρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κοιτούσες το κενό με παράδοξο τρόπο
θαρρούσα πως το βλέμμα σου το γέμιζε
όμως ήταν το παρελθόν που γνώριζε ανάσταση
ντυνόταν το προσωπείο του μέλλοντος
και ερχόταν στο παρόν για να σε τρομάξει.
Είναι ζηλόφθονο πολύ το παρελθόν.

Το καταλάβαινα πάντα από τη σκοτεινιά
που έπεφτε εξ ολοκλήρου στο ύφος σου
τίποτα απολύτως δεν μπορούσε να σε φτάσει
σε αυτόν τον αόρατο κόσμο που βυθιζόσουν
η παρουσία μου ήταν τόσο απαραίτητη
όσο του τοίχου ή του παλιού κομοδίνου
δηλαδή απολύτως ασήμαντη και αδιάφορη.
Ίσως και να ήταν τελικά επιβλαβής.

Με κοιτάζει κι εμένα από το κενό το παρελθόν μου
χωρίς προσωπείο και δίχως εξαπατήσεις
δε χρειάζεται τεχνάσματα για να με τρομάξει
δε χρειάζεται καν να με τρομάξει για να το κοιτάξω
γνωρίζει καλά ότι έχει την αμέριστη προσοχή μου.
Ω, ναι, είναι ζηλόφθονο πολύ το παρελθόν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-01-2009