Μίλα αγάπη

Δημιουργός: Αθηνά

...κι ακόμα καρτερώ την άνοιξη που μου ταξες καιρέ, κι ακόμα περιμένω την αγάπη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το βλέμμα μπήγω στην κουρτίνα με μανία
Στοχάζομαι την αρμονία των χρωμάτων
Μια ανεξέλεγκτη με αρρώστησε ανία
Να μην με αγγίζει η ουσία των πραγμάτων

Τα νύχια μου τα έχω φτάσει ως το τέρμα
Τα μασουλάω σαν να είναι αυτοί οι εχθροί μου
Και στους μονόλογους δεν βρίσκω πια το θέμα
Μόνο μπλα μπλα ακούγονται στη μουσική μου

Πεθύμησα κάτι το σπίτι να διαρρήξει
Χωρίς να το χω με ικεσίες προσκαλέσει
Παγώνει το αίμα μου κοντεύει πια να πήξει
Κι ας έχω όλα τα χειμωνιάτικα φορέσει

Εσένα νόμιζα πως έχω, μα τελειώνεις
Κι όσα στο άσπρο μου ζωγράφιζες, σβηστήκαν
Τώρα μονάχα ό ,τι απόμεινε λερώνεις
Με τραγουδάκια, που ξανά μ ’ειρωνευτήκαν

Είναι ένας δήμιος εκεί που περιμένει
Είναι ένας βράχος που χει θέα το γαλάζιο
Η εμμονή με τη συνήθεια δεμένη
Με προσκαλούν ,κι εγώ τους φόβους μου αδειάζω

Οι ιστορίες απ ‘τη ζούγκλα, του μπαμπά μου,
Ποτέ δεν έφταναν να με αποκοιμίσουν
Πάντα περίμενα να ανοίξω τα φτερά μου
Πριν μες το λήθαργο οι νύχτες με βυθίσουν

Πέσανε οι ώμοι από ντροπή και πια δεν έχω
Προεξοχές που για φτερά ,παλιά περνούσα
Έμαθα την απογοήτευση να αντέχω
Σαν ένα ένα τα σκαλιά κατρακυλούσα

Κοιτάζω πίσω μου, κανείς δεν μ ‘έχει σπρώξει
Ήμουν παιδί , δεν ήξερα να περπατάω
Η ευτυχία λένε είναι εκεί , δεν μ ’έχει διώξει
Πάντα όμως με καχυποψία τους κοιτάω

[B]Μίλα αγάπη[/B], η σιωπή σου με κουφαίνει
Κι η φιλαρέσκεια μου με έχει αποτρελάνει
[B]Μίλα αγάπη[/B], εσένα μόνο περιμένει
Το λυπημένο πρόσωπο για να γλυκάνει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-01-2009