Κάτω που μιαν Ελιάν

Δημιουργός: ΓΑΒΓΕΟΣ, γιώργος ο εκΚΑΘΗΚΑ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]ΤΖΙΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΣΣΟΥ ΚΑΜΕ.

Έναν κλωνίν βασιλιτζιάν, έκοψα να μυρίσω
τζιε ώσπου να γυρίσω, πέρασεν τη θθυλιάν
γυρόν που το λλεμόν της, κάτω που μιαν ελιάν.

-Θεέ μου μήκακόν της!

Έφυεν ο καλός της,
που μοίραζεν την κούππαν
σαν το νερόν στην λίμνην
θόλωσεν το μυαλόν της.

-Εγιώ έν’ να γυρίσω
ορκίζετουν τζιε ‘λάλεν
μα ΄κλεισεν πόρταν πίσω, για μιαν αγάπην άλλην
τζιε μιάν καρκιάν μεγάλην, ν΄ακολουθεί ξωπίσω.

-Κάμε Χριστέ το θάμμαν, να μέν πάει στο μνήμαν
γιατί κακόν τζιε κρίμαν, ψυσιήν να παραδώσει
με πόνον τζιε με κλάμαν, γιατί να την προδώσει!

-Κόρη κατέβα κάτω, τζιε τον σταυρόν σου κάμε
να πιούμεν τζιε να φάμεν, πάλε που την αρκήν
σε κούππαν τζιε πιάτον, εγιώ πάντα γεμάτον
νάχω για σένα πάντα, κάμε την προσευκήν.

-Τζι΄ εγιώ που σ’αγαπώ
που μιαν μεραν ως άλλην, θα σου το ξαναπώ
τζι’εσού θα μ’αγαπήσεις, εμέναν γιάλιάλι*. (= αγάλι αγάλι )

[B][I]επίλογος
Δίχως πολλά τραούδκια, λαούτα τζιε βκιολιά
τα δκυο τα πεζουνούδκια, εκάμαν τη φφουλιά
ΤΖΙαν τύχει τζιε περάσεις, θ΄ακούσεις δκυο πουλιά να σιγομουρμουρίζουν
... κάτω που την ελιάν.

ΙΚΑΡΙΑ 28/8/2002

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-01-2009