Μια Συγκυρία

Δημιουργός: thin_air

Μια παράξενη οικειότητα για ένα άτομο που ούτε καν γνωρίζω.. Μια λεπτή δόση ειρωνίας που πηγάζει αυθόρμητη.. Η προσπάθεια να τα αποτυπώσω στο χαρτί..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ω! Του μεγαλείου και της τύχης
Ερωτευτήκαμε το ίδιο σώμα
Το σώμα που φυλάει τη ζηλευτή αυτή ψυχή..

Άραγε να βλέπεις αυτό που εγώ όταν κοιτώ
Ανατριχιάζω και συγκινούμαι από την ομορφιά του;
Να εκστασιάζεσαι άραγε κι εσύ στο αντίκρυσμα
της αγνής ψυχής που ξεπερνά σε ομορφιά τη θάλασσα;..

Σίγουρα σε συνεπήρε το καλοκαιρινό αεράκι
που μελαγχόλησε κι εμένα όταν
για πρώτη φορά στάθηκα αντίκρυ της
κι ένιωσα πάνω μου το παιδικό αλλά ανήθικο βλέμμα της..

Αφέθηκα να προδωθώ..
Προσπάθησα να θυσιάσω..
Ευχήθηκα για λήθη..
Αρνήθηκα τον εαυτό μου..
Τον πολυαγαπημένο μου εαυτό..
Ύστερα έσκυψα..

Ω! Το σώμα που ποθείς και η ψυχή που λατρεύεις
Το ιρίδισμα αυτών των ματιών
Η γλυκιά μυρωδιά απ' τα μαλλιά και το στήθος της
[I]Θα είναι πάντα ποίημα δικό μου...[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-01-2009