Η αγία μοναξιά Δημιουργός: montekristo Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Στην σιωπή των αγαλμάτων
μπορείς να ακούσεις τους τριγμούς
εντός τους.
τη σιγουριά της ακινησίας
το αναποφάσιστο της κίνησης
τα γέλια της αδράνειας
την αγάπη που τρέφουν προς τους σεισμούς
μα και τον φόβο που φωλιάζει
στη δομή των κρυσταλλικών πετρωμάτων τους.
Εκεί στις σπηλιές του Νότου
-αν καταφέρεις και σε καταπιούν
τα θαλάσσια στόματα
με τα πέτρινα δόντια-
θα δεις την ανυπομονησία του σταλακτίτη
να ενωθεί με τον σταλαγμίτη
Πόσα χρόνια περιμένουν αυτή τη στιγμή
Λες και κάτι θα γίνει!
Λοιπόν, τα αγάλματα είναι ευτυχισμένα
όταν τα αλάνια οι σπουργίτες,
πάνε και κάθονται στους ώμους τους
αφήνοντας τρυφερά μια κουτσουλιά.
Όταν δε καθαρίζουν τα ραμφάκια τους
πάνω στη πέτρινη σάρκα
φαντάζομαι πως τα αγάλματα
γαργαλιούνται και θα θελαν να γελάσουν
Ίσως και να γελάνε-ποιος ξέρει?-
κάποια στιγμή αργότερα,
όταν δεν θα τα βλέπει κανείς.
Για τους σταλκτίτες/-γμίτες
μπορώ να πω μόνο
πως είναι ανόητοι
όπως εξάλλου όλοι οι ερωτευμένοι.
Αν τώρα θέλετε να ακούσετε
και την προσωπική μου ιστορία,
νομίζω πως παρόλο που μου αρέσει
να μελετώ την πέτρα και να εξάγω για αυτήν
αυθαίρετα συμπεράσματα,
είμαι φτιαγμένος από ξύλο.
Ένα κούτσουρο πιθανόν
που για άγνωστους λόγους
βρέθηκε στη θάλασσα.
Τα κύματα με πότισαν με την αλμύρα τους
(γι αυτό και τα δάκρυά μου
είναι αρμυρά, σαν όλων σας)
και με κοπάνησαν αλύπητα πάνω στις ακτές.
Η άμμος και η πέτρα σμίλεψαν την μορφή μου
όπως τους έκανε κέφι
με αποτέλεσμα κάποια χειμωνιάτικη μέρα
που κείτονταν το κουτσουρεμένο κορμί μου
σε παραλία του Αγίου όρους,
η τρομακτική μου όψη και το αλλόκοτο σχήμα μου
να τραβήξει την προσοχή ενός καλόγερου,
ο οποίος και με περισυνέλεξε.
Απο τότε είμαι τοποθετημένος
σε πρεβάζι του κελιού του,
με ακριβώς δίπλα μου ένα συνεχώς αναμμένο καντήλι
και μια εικόνα της Παναγιάς
Δείχνοντας με το δάχτυλο
λέει στους προσκυνητές:
Έχοντας την Παναγιά κοντά μας
και την ψυχή μας πάντα ελεημονούσα
-να χει πάντα λάδι το καντήλι-
δεν θα έχουμε φόβο των δαιμόνων
και το δάχτυλό του σταματάει πάνω μου...
Θα σας πρότεινα όμως
να εξετάσετε σοβαρά το ενδεχόμενο
να μην πιστέψετε τίποτα...
Γιατί πάντα έχω την επιλογή
να σας πω, απλώς ένα παραμύθι...
Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-01-2009 | |