| Η Οδός Δημιουργός: diama4, διαμαντης  youtube.com/user/farOandOaway Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Η Οδός
 Σε θυμάμαι σαν γιασεμί και νυχτολούλουδο
 -μοσχοβολιές που χόρευαν σε κάποιο δρόμο με χαμηλά σπίτια-
 και ήταν ο χορός τους τοσο θελκτικός
 που αν και το βήμα μου ήταν αργό
 η καρδιά στο στήθος μου
 πετούσε στην Οδό των αρωμάτων τους.
 
 Σε θυμάμαι σαν ένα κονσέρτο βιολιών
 κάποιο ηλιοβασίλεμα
 -στην Οδό-
 με ταπεραμέντο χρωμάτων από τον ήλιο που έδυε
 στο απέραντο και άπιαστο που χάνοταν το βλέμμα και ο νούς
 
 Σε θυμάμαι σαν αθώα ερώτηση μικρού κοριτσιού
 με μιλιά που έτρεμε
 με ματιά που έλαμπε
 με βήματα που ΄μοιaζαν θαρρείς-
 πως δεν πατούσαν στην Οδό
 
 Σε θυμάμαι σαν φωνές
 γεμάτες χαρές
 -σαν τις κοπέλες τις παλιές-
 μα δεν θυμάμαι πια τ΄ όνομα σου,
 μονάχα τη μορφή σου, καθώς περνούσες την Οδό
 
 Σε ποσες γωνίες έπρεπει να στρίψω
 για να συναντήσω τη δική σου;
 
 Ακόμα και το ¨κοντά¨ ηταν μακρυά χωρίς εσένα,
 ακόμα και η Οδός έμοιαζε λεωφόρος χωρίς τον ίσκιο σου
 πάνω στις πλάκες των πεζών
 
 Εγώ και οι ώρες είμασταν εκεί.
 -Στην Οδό-
 αργόσυρτα ταχύς ο χτύπος της καρδιάς μου
 σαν πέρναγες από μπροστά και έφτιαχνες τα όνειρα μου
 
 Τ΄όνομα σου ήταν μικρό θαρρώ-
 τριάντα χρόνια πια, μετά,
 στις σκέψεις σου φωνάζω
 πάντα γυρνάς, πάντα κοιτάς
 σαν θα περνάς απ΄την Οδό.
 
 Αγαπώ σημαίνει ζώ
 και το ΄μαθα μικρός.
 Δεν υπάρχει πια Οδός
 μήτε αριθμός.
 
 Τώρα πια εκείνη η γλυκιά η προσμονή
 έγινε μνήμη απο ιστορία
 που πράγματι είχε συμβει.
 
 Πανέμορφα τα μάτια που μου΄δινε ο Έρωτας, δεν έπρεπε να κλείσουν ποτέ.
 Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-01-2009 |