Κι όμως

Δημιουργός: Μοιάζω μ'εσένα, Αθανασία Γ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι στιγμές που νομίζω
ότι ρουφάω λίγο από το αίμα της σελήνης για να ζήσω
προδομένη άλλη μια
για ακόμα δεκαπέντε εαυτούς που κουβαλάω
Για τον καθένα ξεχωριστά που δεν μπορεί κανείς να καταλάβει
Είναι φορές που λουφάζουν μέσά μου οι παραισθήσεις
κεντημένες με ανυπόφορες, ψεύτικες υποσχέσεις
από αυτές που δεν κρατάνε πάνω από μήνα
από αυτές που κόβονται σαν κλωστές
πάνω σε μύτες κοφτερών ψαλιδιών.
Είναι κι ετούτη η νύχτα
που μυρίζει ισκαριώτικες φιλίες
που με στήνει μπρουμυτα σε τοίχους
και αρχίζει να λιθοβολεί όσα πίστεψα
Γιατί σε πίστεψα αλήθεια! ;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-01-2009