Μια παλάμη δάκρυα

Δημιουργός: Heavenknight, Άρης

Υπάρχουν δάκρυα ελπίδας, ακόμα και σήμερα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια παλάμη δάκρυα

Πέντε δάκρυα
συναντήθηκαν στην μέση μιας παλάμης
Από το ίδιο χέρι σκουπισμένα
την ίδια στιγμή χυμένα
για μια ιστορία ειπωμένα

Όταν ήρθε στον κόσμο
άκουσε την ανάσα της πρώτης του πνοής,
και στην παλάμη του πατέρα του
έπεσε το δάκρυ του το πρώτο,
το δάκρυ της ζωής.

Είδε ο πατέρας μια νέα ζωή
και της αγάπης άναψε σπίθα φωτιάς
και στην παλάμη του κύλησε
το δάκρυ το πατρικό,
το δάκρυ της χαράς.

Η μάνα που γέννησε μια νέα ζωή
έγινε ξάφνου σκιά του αοράτου,
και στην παλάμη του άντρα της
έσταξε το δάκρυ της το τελευταίο,
το δάκρυ του θανάτου.

Την είδε ο σύζυγος να φεύγει μακριά
να γίνεται σκιά μιας μνήμης
και στην παλάμη του σταμάτησε
το δάκρυ του, του πόνου,
το δάκρυ του, της λύπης.

Έσκυψε και ο ουρανός και ψιθυριστά του είπε:
«είδα την λύπη και την χαρά
τον θάνατο και την ζωή τα είδα»,
και από τον ουρανό έπεσε
το δάκρυ που λέγεται Ελπίδα.

Και το δάκρυ το τελευταίο
μίλησε απαλά στα άλλα
κι ενώθηκαν όλα μαζί
κι έγιναν νερό, έγιναν βροχή.
Το δάκρυ του μωρού,
αυτό της νεκρής μητέρας,
τα δύο δάκρυα του πατέρα
και τέλος του ουρανού.

Και έπεσαν αγκαλιά όλα κάτω
πότισαν τη γη, κι έγιναν ζωή,
και από τότε όποτε βλέπω τη βροχή
θυμάμαι τον Πατέρα του ουρανού
και δάκρυα χιλιάδες, ελπίδας σταγόνες
για εμάς εδώ κάτω ζωντανές εικόνες.

Πέντε δάκρυα λοιπόν
συναντήθηκαν στην μέση μιας παλάμης
Από το ίδιο χέρι σκουπισμένα
την ίδια στιγμή χυμένα
για μια ιστορία ειπωμένα

Δάκρυα χιλιάδες λοιπόν σ’ ένα κόσμο χυμένα,
χιλιάδες ιστορίες σε υγρές παλάμες γραμμένα.
Μα πιο πολλά τα δάκρυα του ουρανού,
που ελπίδα όμως δίνουν σε κάθε ανθρώπου νου.
Αρκεί να ξέρεις να κοιτάξεις,
και μαζί με τον Πατέρα και εσύ να κλάψεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-01-2009