Ισως

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

O κόσμος αρχίζει,η μέρα ξημερώνει
Δύσκολα ανασαίνω,αόριστα χαμογελώ
Κάθε στιγμή μου φεύγει σαν όνειρο, χάνεται σα σκόνη
Έτσι περιπλανιέμαι στη μοίρα μου,αργοπορώ σε κάτεργο ελεεινό

Ξυπνάω μούσκεμα στα φιλιά σου
Μ’ένα στίχο στο στόμα
Στις ατραπούς που γερνάω μελετώ τ’όνομά σου
Τα αίματα γδύνομαι,στον πόθο σου ντύνομαι και γίνομαι λιώμα

Δίχως νάσαι εδώ να διασχίζω το σώμα σου στη μέση κάθε άχαρης νυχτιάς
Ίσως και νάναι εξευτελιστικό
Να καπνίζω φίλτρα της αγάπης σε νεκρά καφενεία της συμφοράς
Ίσως και νάναι οδυνηρό

Ίσως το μέλλον μου ή στην αυταπάτη μου να ζώ
Κι όμως μ’ένα καημό στο πρόσωπό μου
Κάθε φωνή σου ,τ’άρωμά σου σα ζητιάνος ακολουθώ
Γυρνώντας απ’το θάνατο μου

Έχω βολευτεί απο καιρό στους γκρίζους μου ουρανούς
Συνήθισα το θαύμα να προσμένω,για σέ να ξενυχτώ
Να ξεγελώ καθρέφτες σκοτεινούς
Να νιώθω ασφάλεια που σ’αγαπώ

Ακούω στα χρόνια που μου όρισαν
Τα λαθραία βήματα μιάς ζωής φοβισμένης
Νιώθω στα χρόνια που μας χώρισαν
Τα σφάλματα ,τ’αθώα σκιρτήματα μιας καρδιάς σκοτωμένης

Μα δεν νοιάζομαι να σέρνομαι σα θηρίο τυφλό στην ερημιά
Δεν ντρέπομαι μες στις χαράδρες του έρωτα σαν τρελλός να σε ζητώ
Να καταργώ αποστάσεις ,θάλασσες και βουνά
Και να πονώ,να πονώ που σ’αγαπώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-01-2009