Άδειασα

Δημιουργός: rock sugar, Ελένη

για ένα φίλο που αγαπώ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΑΔΕΙΑΣΑ

Σπάω τους λυγμούς μου με κόκκινα δρεπάνια.
Καρφώνω τα θέλω μου σ’ένα λευκό σεντόνι.
Κρεμάω τ’ αποθέματά μου στον μαύρο αντικρινό τοίχο.
Άδειασα.

Κενό γύρω.
Ατροφία από συναισθήματα και ελπίδες.
Κρυώνω.
Βουλιάζω στα δάκρυά μου.
Με μούσκεψαν ως το κόκαλο.
Κι αυτή η ψύχρα, μου τσακίζει το Είναι.

Τρύπησε το σώμα μου από τις πληγές.
Σαν διάτρητος στόχος από ατσάλινες σπίθες.
Τα μονοπάτια μου Κέρβερου όψη.
Άδειασα .

Μούχλιασαν οι άκρες των δακτύλων μου.
Προσπάθησα να κρατήσω τα δάκρυα στις χούφτες μου.
Μα αυτά ξεγλιστρούσαν από την παλάμη μου.
Έκαιγαν το πρόσωπό μου.
Και τα πόδια μου. Σαν σημάδια από τα καρφιά του Ιησού.
Ακόμα πάνω στο σταυρό μου στολίδι είμαι.

Μόνη διαφυγή, η προσευχή των αναστεναγμών μου.
Λύτρωση όμως; Καμία.
Χρόνιος Γολγοθάς και μια πέτρα στο στήθος φυλαχτό για συντροφιά.
Άδειασα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-01-2009