Βρέθηκα με τον τίτλο στο χέρι

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

το χρώμα της ψυχής μου ταιριάζει με τα μάτια σου..φυλαχτό η θέλησή μου στα στενά τα μονοπάτια σου..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][font=Comic Sans MS]Ροκανίσαμε σκιές,βγάλαμε τα παππούτσια
μην αφήσουμε ίχνος κανένα
στον δρόμο ιστορία της αλήθειας να μην γράψουμε
'ξεχάστε μας στα ψέματα εμάς'
στον κόσμο τον παραλληλο που ζούμε για όσο..
για όσο αντέξουμε μ'αυτήν την πνιγηρή υψοφοβία!
Μελέτησα,ακούμπησα τις σκέψεις στο τραπέζι
προσδέθηκα στην άδεια μου καρέκλα
για μια βόλτα στο μέλλον..
Δικό μου,δικό μας,μαζί σου,χώρια σου
προβλήματα,ανακατατάξεις,απώλειες,λάθη
Παράξενοι φόβοι,περιέργα μόνη..

Τα αδιάψευστα λάθη κάνουν τη θλίψη κορυφή βουνού
κορφή που χάνεται στους ανασηκωμένους ώμους
κορφή τσαλακωμένη μες τα μάτια μένει πάντα η θλίψη...
κι εγώ θέλω χρόνο,να κλέψω αποφάσεις δικές μου για μένα
σανίδα που θέλει η ζωή...βρεγμένη σανίδα η βιασύνη...
για στάσεις στο μάταιο,μ'ελπίδα το περαστικό τούτης της μπόρας
περνάμε και φεύγουμε
εγώ,εσύ,εμείς..περνάμε και φεύγουμε
όπως μας αποφεύγουν οι δυσκολίες..ή μήπως όπως τις αποφεύγουμε;

Προσδέθηκα καλά κι αντέχω περισσότερα
πάμε πιο βαθιά..έχει πιο μέλλον;
φέρε το μολύβι ν'αρχίσω να ζωγραφίζω σκιάσεις
το θέλω πολύ μαύρο,σχεδόν να μην φαίνεται η απόβαση στο πεζό
ξέρω να χειρίζομαι το μαύρο,
το πάτημα στην τραχιά τη μοίρα,
την επίκληση στη λογική και το στέγνωμα
..γιατί ότι με κρατά δεν είναι η συνήθεια κι η λήθη της
που αύριο θα σου ψάχνει σκαρφαλώματα σε κούνιες χθεσινές να ονειρευτείς,
είναι ένα ποίημα που ζει στο παραμύθι-ετούτο που με στέκει-
μα βρέθηκες ποτέ σου ένα τελειωμένο τσιγάρο
και να το παρακαλάς ν'ανάψει;[/B][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2009