To τέρμα

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Σε πυρετό ανατολής πάλι η ζωή με δέρνει
στο δρόμο που σε συναντώ κι απότομα ανεβαίνει.[/B]
[Να θυμηθεί ο οδηγός κάπου να με αφήσει.
Στην πάλη με τ’ αντίθετα κανείς δε θα νικήσει.]

[B]Συνηθισμένη διαδρομή που από την πόλη βγαίνει
κι εσύ ρωτάς ποιος είναι εκεί και ποιος σε περιμένει.
ξεσκέπασες και διάβασες τον πιο κρυφό μου πόνο
μη φυλακίζεις θύμισες που χρόνια ελευθερώνω.

Αυτός ο κάμπος της σιωπής σε δυο βουνά τελειώνει
και σ’ ένα τρίτο νοσταλγεί χίλιες στιγμές που ενώνει
ξόρκισες χίλιες απειλές πριν να μου γίνουν δάκρυ
ποιο πρόσωπο να εμπιστευθείς σ’ αυτόν τον εφιάλτη.

Λησμονημένα είδωλα με σκόνη απ’ το ταξίδι
με την πύξίδα της καρδιάς έχεις ξεφύγει ήδη
στην ταραγμένη την ψυχή το στόχο ποιος ορίζει
και με ρωτάς ποιος είμαι εγώ κι ο ουρανός δακρύζει.

Και λες πως πάντα την ευχή στο τέρμα θα αφήσεις
τέρμα δεν θα 'ναι μα αρχή για αυτόν που θ' αγαπήσεις
δεν έχει μάτια η καρδιά μα τ' όνειρό σου αγγίζει
να δεις κι εσύ το δειλινό απόψε να δακρύζει.[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2009