Το μικρό μας Ξωτικό

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Το μικρό μας Ξωτικό</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Το μικρό μας Ξωτικό</b><p>Δημιουργός: Just Me!, <i>Κανελλία</i><p><i> Το παραμύθι της ζωής...</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο βασιλιάς Άνθρωπος και η βασίλισσα Ψυχή...<br />
Οι δυο τους είχαν ένα μικρό ξωτικό φίλο,την Αγάπη, το οποίο συμβουλεύονταν για ό,τι κι αν ήθελαν να κάνουν...<br />
Η Αγάπη πάντα κατάφερνε να τους κάνει ευτυχισμένους με τις συμβουλές της...<br />
<br />
Μια μέρα όμως ο βασιλιάς και η βασίλισσα είχαν επισκέπτες τους οποίους δεν γνώριζαν οπότε ρώτησαν το μικρό ξωτικό τι να κάνουν...<br />
Η Αγάπη τους είπε να τους υποδεχτούν...<br />
Μπήκαν μέσα και συστήθηκαν...<br />
Ήταν το Ψέμα,η Δειλία και η Προδοσία...<br />
<br />
Αφού τους υποδέχτηκαν στο κάστρο τους εκείνοι άρχισαν να χτυπάνε τόσο πολύ την Ψυχή που την άφησαν ανάπηρη για πάντα...<br />
Ο Άνθρωπος τρελάθηκε,έχασε κάθε έλεγχο και κατάφερε να τους διώξει από το κάστρο...<br />
Όμως δεν σταμάτησε εκεί...<br />
<br />
Κατηγόρησε την Αγάπη για όσα συνέβησαν στην Ψυχή του και γι' αυτό πήρε το μικρό ξωτικό και το πήγε στο πιο σκοτεινό μπουντρούμι του κάστρου...<br />
Την κλείδωσε όσο πιο καλά μπορούσε μέσα..<br />
Η Αγάπη κοίταξε γύρω της και είδε τρεις ομάδες... Ήταν οι “Καλές Αναμνήσεις”, οι “Κακές Αναμνήσεις” και τα “Συναισθήματα”...<br />
<br />
Η Αγάπη άρχιζε να φωνάζει να την βγάλουν έξω, προσπαθούσε να σπάσει τα λουκέτα που την κρατούσαν μα μάταια...<br />
Η Ψυχή έλεγε στον άντρα της να την αφήσει μα ο βασιλιάς Άνθρωπος ήταν ανένδοτος,την κατηγορούσε για όσα πέρασαν εκείνος και η γυναίκα του...<br />
<br />
Ο βασιλιάς σε όσους βρίσκονταν σ' εκείνο το μπουντρούμι έδινε καθημερινά όλο και πιο λίγο τροφή ώστε να πεθαίνουν σιγά-σιγά...<br />
Πήγαινε όμως η Ψυχή και τους έδινε κάτι παραπάνω στα κρυφά που και που...<br />
Μα η Αγάπη έχασε τη δύναμή της,κουράστηκε να προσπαθεί...<br />
Μετά από κάποιο καιρό απλά γνώρισε όσους βρίσκονταν σε εκείνες τις ομάδες και έκανε παρέα μαζί τους...<br />
<br />
Είχαν όλοι συμβιβαστεί με αυτό τον τρόπο ζωής...<br />
Κουράστηκαν να προσπαθούν και να μην πείθουν τον βασιλιά Άνθρωπο...<br />
<br />
Ώσπου μια μέρα...<br />
Είχαν πάλι επισκέψεις...<br />
Ήταν ο πρίγκιπας της πόλης “Ζωή”, ο Έρωτας...<br />
<br />
Με το που άκουσαν την φωνή του όσοι ήταν στο μπουντρούμι άρχισαν να εξαγριώνονται και να προσπαθούν να ξεφύγουν...<br />
Συνεργάστηκαν όλοι μαζί, οι “Καλές Αναμνήσεις”, οι “Κακές Αναμνήσεις”,τα “Συναισθήματα” και η Αγάπη για να δραπετεύσουν...<br />
Ο Έρωτας δεν μπήκε μέσα στο κάστρο μα παραμονεύει εκεί απέξω και που και που περνάει για να ακούσουν την φωνή του και να πάρουν δύναμη όσοι ήξερε πως ήταν στο μπουντρούμι...<br />
<br />
Αρχηγός ήταν η Αγάπη και πρώτα την ακολούθησαν τα “Συναισθήματα”...<br />
Ύστερα ξεσηκώθηκαν και οι “Καλές Αναμνήσεις”...<br />
Τελευταίες ήρθαν οι “Κακές Αναμνήσεις” και δεν είχαν καν τόση δύναμη όσο οι άλλοι...<br />
Απλά έπρεπε να συμπαρασταθούν στους φίλους τους...<br />
<br />
Κάθε μέρα από τότε η φωνή τους γίνεται όλο και πιο δυνατή,το λουκέτο όλο και πιο χαλαρό...<br />
Η Ψυχή ανυπομονεί την μέρα που θα τα καταφέρουν μα ο Άνθρωπος τρέμει αυτή τη μέρα...<br />
Ο βασιλιάς Άνθρωπος διέταξε παραπάνω προστασία μα όλοι σε αυτό το κάστρο ξέρουν πως κάποια μέρα θα τα καταφέρουν...<br />
Η φωνή του πρίγκιπα Έρωτα -που γνώριζαν όλοι από παλιά- τους καθοδηγεί...<br />
<br />
Να δούμε ποιο θα είναι το τέλος....<br />
<br />
[align=right][I]<br />
<br />
Ο βασιλιάς λέει:<br />
“Όσο περνάει από το χέρι μου αυτό το μπουντρούμι θα είναι<br />
κλειστό γιατί το Ψέμα,η Δειλία και η Προδοσία είναι ακόμα εκεί έξω<br />
και στο επόμενο χτύπημα η Ψυχή θα πεθάνει...”<br />
<br />
J-M...[I][align=right]<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2009</td><td valign=top></td></table><br />