Χάνεται η άμμος απ 'του χρόνου την κλεψύδρα

Δημιουργός: basanovas, Ντίνος Δ. Μούσιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B]Μέσα στη ζάλη σου απόψε φτύνεις αίμα
Οι ενοχές παρέα με τη σιωπή μες’ το σκοτάδι
Κόκκινο μοιάζει πάλι το δικό σου ψέμα
Σαν κατεβαίνεις στα έγκατα του Άδη

Κλειστό δωμάτιο μαύρο και σκοτεινό
Σ’ ένα μπαούλο στοιβαγμένες σκόρπιες λέξεις
Και το πεντάγραμμο σου γκρίζο κι αδειανό
Δεν βρίσκεις νότες πλέον για να παίξεις

Με οργισμένους ήχους
Και την κιθάρα σου να έχεις για πυξίδα
Με τρελαμένους στίχους
Χάνεται η άμμος απ ’του χρόνου την κλεψύδρα
Κόκκινα γράμματα βλέπεις σε μαύρους τοίχους
Που κάποιοι έγραψαν «υπάρχει ακόμα ελπίδα»

Γύρισες πίσω στα όνειρα του χτες
Να τα αλλάξεις μ’ ένα μόνο άγγιγμά σου
Πάτησες πάνω στης καρδιά σου τις ρωγμές
Μα η νικοτίνη έχει γίνει τ' άρωμά σου

Μες’ το μυαλό σου σιγoτρέμουνε φωνές
Στριφογυρίζουν και ματώνουν τ' όνομά σου
Στο φώς του ήλιου βλέπεις μουσικές μορφές
Κι εικόνες αιωρούνται πάνω απ τη σκιά σου[/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-02-2009