Ελα ουρανε

Δημιουργός: Goran, Aντωνης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μ'ένα χαμόγελο γλυκό και ξεχασμένο
πήρα το δρόμο της επιστροφής
έχω ξεχάσει πως πονώ και περιμένω
κείνη την ώρα που θα έρθεις να με βρεις,

Είναι ο τόπος μου βαρύς δε με σηκώνει
μια αθωότητα μου φέρνει λησμονιά
μα η συνήθεια συνεχώς θα ανακυκλώνει
μια ψευδαίσθηση που χάνεται ξανά

'Ελα ουρανέ μου σκεπασέ μου τη ζωή
ρίξε δυο στάλες να βραχούν τα κόκκαλα μου
να μην πετάξω μακρυά κι ας με πονεί
κατέστρεψε τα πριν να βγούνε τα φτερά μου

Με μια γαλήνη μες στα μάτια μου χτισμένη
έριξα πέτρα σ'ένα μαυρο παρελθον
με σιγουριά ενός νικητή σχηματισμένη
στο μετωπό που μ'απορεία το κοιτω

Για σένα πάλι τραγουδώ και σιγοκλαίω
μα ξέρω είναι τούτη η στερνή φορά
το γράμμα τούτο θα στο στείλω και θα λέω
ανταγωνιζεται η πικρα τη χαρά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-02-2009