Να σ'αγαπώ αληθινά

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

αφιερωμενο σε κείνη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξέκοψα απ’τον έξω κόσμο,με ξέχασε κι αυτός
Σαν πετρωμένος μοιάζω,ανήσυχος,σκυφτός
Μ’ενοχλεί που μ’αποφεύγουν ακόμα κι οι διαβάτες
Όσα μες στο μυαλό μου περνούν σαν αυταπάτες

Στη μοίρα μου περιπλανιέμαι κάτω απ’τη βροχή
Τη μοναξιά μου διασχίζω και σπάνια δραπετεύω οπως οι νεκροί
Μα επιστρέφω αφηρημένος και πλαγιάζω νωρίς
Για να ονειρευτώ πρόσωπα θαμπά της πιο ωραίας μου ζωής

Δεν ζώ σε γεγονότα που χάνονται στη συντομία των ημερών
Αργοπορώ μες στα δωμάτια οπου στενάζει το ανεκπλήρωτο των εραστών
Και σε θυμάμαι καθως μεσουρανώ ,στα παγωμένα μαύρα της συμφοράς
Έξω απ’το χρόνο και τη μοίρα που όρισαν άλλοι για μάς

Φαρμάκια σέρνω και θα σέρνω ως μέσα εκεί στον Άδη
Μου γνέφεις κοντά σου για ρθώ,χρειάζομαι φτερά κάποιου αγγέλου χάδι
Εδώ είναι βράδυ αργά ,πάλι είμαι μισός στο θάνατό μου
Πάλι σ’ένα καθρέφτη βλέπω το κάτι λίγο απ’τον άχαρο εαυτό μου

Οι παλιοί μου φόβοι πιά δεν φαίνονται χωρίς μορφή και ήχους
Έτσι εξηγούνται τα ύποπτα τριξίματα και οι ρωγμές στους τοίχους
Οι δυο γκρεμοί κι οι καημοί πούχω στο πρόσωπό μου
Και οι σκιές που αντικρύζω στο σκοτεινό ουρανό μου

Έχω θάψει αγάπες ,φίλους ,μάνα ,πατέρα κι αδελφό
Τη φωνή τους και τ’αχνάρια τους ακόμα ακολουθώ
Τα βγαλμένα μάτια τους είναι τ’άστρα της σκοτωμένης μου ζωής
Είναι κάστρα,μικρά νησιά,κοχύλια της σπαραγμένης μου ψυχής

Ζούμε αλλού και χωριστά,υπάρχουμε κάπου αλλού
Στα σκοτεινά τοπεία μιάς εποχής του κόσμου τ’αλμυρού
Μα τότε αξίζει να λένε οι άνθρωποι το σ’αγαπώ αληθινά
Με όλες τις αισθήσεις να σ’αγαπώ αγνά και φανερά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-02-2009