Η μαύρη πέτρα

Δημιουργός: foteinos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η μαύρη πέτρα

Μια μαύρη πέτρα κυνηγούσα, τι θυμάμαι
Κι είχα στα στήθια μου ένα ξύλινο παλμό
Και ροβολούσα καταγής, τι να φοβάμαι
Είχα στη τρέλα ένα βαρβάτο μερτικό

Στα μπλε τετράδια μου, το άλφα λαβωμένο
Κι όλα τα υπόλοιπα πεσμένα στην αυλή
Ήταν που με είχε ένας δρόμος χρεωμένο
Κι όλο μου έστελνε σαν τόκο τη φυγή

Κι έβγαινα πάντα στο κατώφλι την αυγή
Με μια λαχτάρα και μια ανάσα μισή

Μαύρα παπούτσια σκονισμένα.. τα θυμάμαι
Ψηλά στον τοίχο η κορνίζα του παπά
Είχα ένα λόγο ασαφή για να φοβάμαι
Και άλλους τόσους να με σπρώχνουν μακριά

Κι έπαιρνα όλη την πνοή μου απ’ το χέρι
Την κουβαλούσα σ’ ανηφόρες και στενά
Ποτέ δεν μου ‘στησε ο χάροντας καρτέρι
Κι η μαύρη πέτρα μου, μου άνοιγε πανιά

Κι είχα τις νύχτες μου μια πόρτα φυρή
Για την ανάσα μου που ήταν λειψή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-02-2009