Γοργόνα

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

Παλαιόν και πολλάκις ανασκευασμένο... καλημέρες

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ουρά ψαριού μεταξωτή
σ’ ένα κορμί γυναίκας
Φύκια μαλλιά ξεχτένιστα
σκοτεινιασμένα μάτια
στην άκρη κάποιου λογισμού
βράχος να ξαποσταίνει

Θαμπώθηκε ο ναυαγός…
"Κυρά μου, πλάσμ' αλλόκοτο
Πού 'θ' έρχεσαι;
Για πού κινάς;
Το νου σου τι βαραίνει;"

Τα ερωτικά παιχνίδια
των κυμάτων με τον ήλιο
με πλανέψανε
και χάθηκα...

Να βλέπω την ανατολή
με την ανάσα μου κομμένη
Να βουρκώνω τα δειλινά
στης ψυχής μου τα κόκκινα
Να τυλίγομαι
στης νύχτας στα μαβιά
Ν’ ασημοστολίζομαι
το φεγγαρόφωτο
...και να κινώ
για τ’ άγνωστα πελάγη

Ποιας χαράς
και ποιας λύπης ξεσκαλίσματα;

Να θυμάμαι και να ξεχνάω
ό,τι αγαπώ

Χώρεσα σε μια σπηλιά
Μισή βυθός, μισή άνεμος.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2009