Μπλάγκα_οδυσσέας

Δημιουργός: DETOBON

Προσωπική μετάφραση από τα ρουμανικά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Lucian BLAGA/ Λουτσιάν Μπλάγκα (1895 – 1961)

Οδυσσέας


Απ’τα ξανθιά λιμάνια κοίτα ολόγυρά σου,
είναι σιωπή όπως τότε που γύρισα κοντά σου
κι έδωσα στους μνηστήρες χτηπήματα πικρά.
Δες, Πηνελόπη, πόσο καθάρια είν’τα νερά.

Η θάλασσα σκεπάζει βάθη γεμάτα οστά,
καμιά πλόρη δε σχίζει τα κύματά της πιά.
Μόνο τα φίδια αρχίζουν ταξίδια μυστικά
διασχίζοντας τους κόλπους ερωτηματικά.

Tο πλοίο μου σαπίζει στων χρόνων το γυαλό,
ανάμεσα στον Άδη κι ένα βουνό ψηλό .
Δε με πλανεύ’η ώρα διαμάντια να μετρήσω,
και θύελες και μάγια δε με καλούνε πίσω.

Οι αναμνήσεις, βλέπεις, είναι βαθυά πληγή,
πού χάραξαν τα χρόνια παντού, σε ξένη γη.
Μη μου ζητάς να πλάσω άθλους και μύθους, σμήνη.
Μάταιος είν’ο λόγος που μύθος θε να γίνει.

Μα τι καλά είναι, κοίτα, να μείνουμε άλαλοι –
και δίχως αναμνήσεις και σαν κάτω απ’τη γη,
σαν το μελισσολόι ν’ακούς στη σιγή πως
η ομορφιά κι ο χάρος δουλεύουν συνεχώς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-02-2009