Περνούν οι έρωτες

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Εξαιρετικά αφιερωμένο στο φίλο μου Δημήτρη Μ...με την ελπίδα ότι θα μας συντροφεύει σ' αυτό το ταξίδι...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Περνούν οι έρωτες..κι αφήνουν μία πίκρα
Αφού το τέλος..φέρνει πάντα μιαν αρχή
Κι αν σε ρωτήσουνε..πώς πέρασες τη νύχτα
Για την επόμενη..θα κάνεις μιαν ευχή...

Σαν τα κεριά..που σε μεθούν όταν ανάβουν
Και μαγεμένος..δεν χορταίνεις να κοιτάς
Είναι οι νύχτες σου..που τρέχουν να προλάβουν
Πριν λιώσει ο έρωτας..να μάθεις ν' αγαπάς...

Γιατί η ουσία..και το βάθος των ανθρώπων
Αφού καούν..από μεγάλη πυρκαγιά
Ρέει σαν λάβα..με το κύμα των ερώτων
Μα ξαποσταίνει..στης αγάπης τα νερά...

Κι εγώ που θέλω..στην αγάπη σου να μείνω
Πόσες φορές..πρέπει να σβήσω τη φωτιά?
Μήπως γεννήθηκα..αγάπη για να δίνω
Κι όχι να πνίγω..της ζωής την πυρκαγιά?...

6/3/2005

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-03-2005