μια αστραπή

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέσα σε κρύπτη λαξευτή σε τάφο θολωτό
θυμάμαι κάποτε είχα δει κάποια νεκρή θαμμένη
έφερε κόσμημα αργυρό τριγύρω απ’ το λαιμό
και δυο βραχιόλια χάλκινα στην άσαρκην ωλένη

πλάι της κτερίσματα πηλού κι ειδώλια αρραγή
και σπόρια χθόνιου ροδιού πάνω της σκορπισμένα
την ρώτησα: "βασίλισσα πριν γίνεις της Σιγής
τάχα σκεφτόσουν θάνατο καθόλου σαν κι εμένα;

τι από την αυταρέσκεια που χες των γυναικών
έμεινε τώρα που έγινες του Άδη περιουσία;
δείξε μου πώς να απαλλαγώ απ’ τον πόθο των θνητών
για δόξα, χρήμα, κι έρωτα, πάθος κι αθανασία"

κι εκείνη πάντα ακίνητη πήρε να κλαίει βουβά
κοιτώντας απ'την έξοδο μια δέσμη του ήλιου ακτίνες
"όλα ήτανε μιαν αστραπή -μου λέει στ’ αυτί σιγά-
κι ο έρωτας κι η ομορφιά ,τα νιάτα κι οι Μυκήνες"

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-02-2009