Σίνις

Δημιουργός: montekristo

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αλλεπάλληλες στρώσεις…
Επάλληλες στρώσεις
Ιζήματα του χρόνου
Ανθρώπινες πεθυμιές που κατακάθισαν
πάνω στ’ ανόργανα υλικά
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω μίσος ή αγάπη
Δεν διακρίνω πρόσωπα σημαδεμένα
από την ηδονή ή τον πόνο
όλα σβήσαν
Και καθώς η φύση αποφεύγει καθετί το γραμμικό,
τα στρώματα δεν τα αφήνει στην αιώνια αταραξία
Ένα αόρατο χέρι κατά καιρούς τα τσαλακώνει
Κυματοειδείς συναρτήσεις βίας
Η μάνα γη, με το γέρικο σώμα
Οι ρυτίδες
Το μυαλό μου, μικρό ομοίωμα της
Αλλεπάλληλες στρώσεις μνήμης
…τσαλακωμένες
Τι κυλάει άραγε ανάμεσα στ’ αυλάκια?
Ποια μπόρα τα έφτιαξε ή ποια μπόρα περιμένουν?
Ο φόβος ίδια η βαρύτητα
στοιχειώνει τον χώρο
Ανάμεσα στα αδρανή υλικά
Κάτω απ’ τις φλούδες
Ανασύρω ψήγματα μιας ζωής που υπήρξε
Τα ταξινομώ
Αύριο πάλι θα χω χάσει το νήμα
Η μόνη σταθερή παρατήρηση
Είναι πως δεν υπάρχει
τίποτα πιο δίκαιο απ’ τον θάνατο
Ειρωνεία ε?
Στην ζωή ψάχνεις την δικαιοσύνη
Στον θάνατο την βρίσκεις
Ανασύρω την γαλήνη στο πρόσωπό σου
Τότε που πίστευες πως μ’ αγαπούσες
Σημαντικό εύρημα, καθότι σπάνιο
Τουλάχιστον αυτή δεν θα γίνει απολίθωμα
Θα χτυπάει πάντα μια καρδιά μέσα της
Κι ας ήξερε πως αύριο
θα ναι μια πνιγμένη γκριμάτσα
ανάμεσα στα φρύδια.

Δίπλα η ζωή τρέχει
δονείται, εκτοξεύεται σαν λάβα
Συσπειρώνεται, παραπατά
Αγωνίζεται να καταλάβει χώρο
Μικρόβια, ιδέες, έρωτες
Δημιουργούν, αναπαράγονται
Βάζω το χέρι μου μέσα στην καυτή σούπα
Προσπαθώ να την αποκωδικοποιήσω
Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερό μου
Κλείνω τα μάτια, τουλάχιστον να μπορούσα
να οσμιστώ ένα δυο συστατικά της…
Νιώθω πως κι αυτή με κλειστά μάτια βαδίζει
Σαν ποτάμι φτιάχνει μαιάνδρους ή
κατρακυλά σε καταρράκτες, γεμίζει θάλασσες
Μια φωνή έρχεται από μέσα μου
μια πικρή γεύση δηλητηριάζει την γλώσσα
Αλίμονο αν μπορούσες να δεις το νόημα
Τον κοφτερό τον μύλο που αλέθει τα κρίνα
Την θηλιά στον λαιμό σου
Δεν είσαι αθώος
Μπες μέσα…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-02-2009