Παλιός εαυτός

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο ΠΑΛΙΟΣ ΕΑΥΤΟΣ

Ληστεύω αυτή την ημέρα και μια στιγμή που περνά
ευθύνες ξαναγυρίσαν τις λέξεις ζυγίσαν’ ξανά
ο νους να κοιτά αδιέξοδα κι οι δρόμοι να κάνουν σταυρό
ποιος τάχα θυμάται πως πέρασα [-σες] ποιος ξέρει αν ήσουν εδώ.

Ένας στρατός να βαδίζει μέσα απ’ αυτή τη σιωπή
δεν τραγουδάς το σκοπό του είσαι δική μου κι εσύ.
Ποιος μ΄ ακολούθησε πάλι; Ίσως αυτός ο εαυτός
σ’ αυτή την αέναη πάλη γίνομαι τόσο μικρός.

Ήμουν κρυμμένος και ένιωσα γιος μιας θλιμμένης βροχής
απόψε που σβήνω τ' αχνάρια μου πρόσεξε μη μου χαθείς.
Aν θα γυρίσουμε πίσω, ποιος θα γνωρίζει οδό
αν μόνος τύχει και μείνω να είσαι κάπου εδώ.

Το χρώμα σαν ψέμα τελειώνει κι η εικόνα το φως της ζητά
το μαύρο δεν ήταν δικό μου γύρω απ’ τη φλόγα γυρνά
γιατί να ντραπεί αν δεν ντύθηκε και είναι η αλήθεια γυμνή
δες το, ξαναγεννήθηκες κι εσύ σ’ αυτή τη φυγή.

Σ’ ένα καθρέφτη κοιτούσες πως είδωλο είχα διπλό
κάπου θα αφήσω απόψε, αυτόν τον παλιό εαυτό
τον εφιάλτη προσπέρασες το βήμα σε φέρνει κοντά
κράτησε την ανάσα σου ο χρόνος σταμάτησε πια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-02-2009