Ψυχοστασία (μελ/νο)

Δημιουργός: mikrimagissoula

"…Μην μου γαμάτε την καρδιά είμαι παιδί ακόμα…οι φίλοι μου που νοιάζονται αληθινά είναι λίγοι κι έχω χαρεί μαζί τους κάθε πιώμα…" Οσο για το παρακάτω…ιδέα δεν έχω!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πολύ παλιά με οσμή σαν χθες, στη Βαβυλώνα
κόκκινα πέπλα της Ιστάρ τα ουρλιαχτά
Κρύφτηκα ήχος στων δαχτύλων της την πείνα
ηδονική λειχία, άγουρη θωριά


Κι άλλες βραδιές σιμά στις όχθες του Ιορδάνη
Ραχάβ και ψέμα στην αρχαία Ιεριχώ
Κύλησα αίμα των ορδών, στυγνή μελάνη
καλωσορίζοντας αφόρητο λυγμό


Έτσι αναλώνοντας τη σάρκα ανά χρόνους
Ψυχοστασία σε έναν θάνατο ικανό
«Μεγάλης Θλίψης» η περίοδος του σκότους
πλάνης αγχόνη κι αν δεν θέλω να σωθώ,
«μεγάλη πόρνη» Βαβυλώνα, ας χαθώ…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-02-2009