Τα δώρα

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Κρυώνω όταν τα κρατώ, μα νιώθω πως υπάρχω!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Τα δώρα[/B]

Σ’ ένα κρυμμένο όνειρο τον ήχο σου λαξεύεις
με δύο λέξεις και το χρώμα της σιωπής
τι κι’ αν δεν πρόλαβες να πεις
όσα από μέσα σου για χρόνια τα γυρεύεις

Μου έχει φέρει ο Βοριάς όλα τα λόγια
κι’ ας τα ‘χει πάρει πάλι πίσω ο Νοτιάς
εγώ σταμάτησα της νύχτας τα ρολόγια
κι’ είδα τα μάτια σου την ώρα της φωτιάς

[B]Στο μισοφέγγαρο αράζω
και κοιτάζω
σ’ ορθές γωνίες δε χωράει η ψυχή
απόψε μάτια μου
για μας τους δυο γιορτάζω
κι’ ας είσαι μόνος σου και ‘γω πιο μοναχή[/B]

Σ’ ένα κρυμμένο όνειρο, ο δρόμος μας χαράζει
ουράνιο τόξο που κρατά δυο ουρανούς
λαθρεπιβάτες, ναυαγούς
μέσα στον ήχο της βροχής και στο χαλάζι

Μου έχεις φέρει μες στα μάτια σου τα δώρα
κάποια μεσάνυχτα στου δρόμου τη γωνιά
εγώ τα κράτησα κι’ αψήφησα την μπόρα
κι’ ας με ποτίζουν κάθε βράδυ παγωνιά


[B]
Ελένη Σωφρονίου[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-02-2009