Απελπισμένος μονόλογος ανέλπιδης ελπίδας

Δημιουργός: waitingforahope

Στιγμή είναι όταν ο χρόνος γίνεται μοναδική εμπειρία,δεν μπορεί να γίνει μεγαλύτερη,μπορέι όμως να γίνει ομορφότερη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απόψε το βράδυ αποφάσισα να σου πώ κάποια πράγματα…
Άραγε σου απευθύνει κανείς τον λόγο ή μόνο στο Θεό μιλάμε?

Γίνε γενναιόδωρος μαζί μου χρόνε,
χάρισε μου κ άλλα λεπτά μαζί του.
Μου το οφείλεις ξέρεις…
μου τον έφερες σε λάθος χρονική στιγμή
κ δεν μπορώ να ζήσω αυτό το όνειρο.

Κάνε με να απεξαρτηθώ από εσένα
να σταματήσω να σε κυνηγάω,
να πάψω να χω αυτή τη σχέση εξάρτησης
με τους δείκτες του ρολογιού.

Και αν δεν μπορείς να κάνεις αυτό
τότε όταν θα μαι στην αγκαλιά του
πάγωσε τα λεπτά σε παρακαλώ.

Όταν είμαι μαζί του η γη σταματάει να κινείται
τα σύννεφα στον ουρανό δεν τρέχουν
οι ήχοι δημιουργούν την πιο γλυκιά μελωδία
και μόνο εκείνος υπάρχει….

Αλλά εσένα δεν έχω τη δύναμη να σε παγώσω
προσπάθησα αλλά δεν μπορώ
Και αυτό με σκοτώνει, γιατί με παίρνεις μακριά του.

Έχεις ερωτευτεί χρόνε?
Έχεις βιώσει ένα ζεστό κορμί δίπλα σου?
Έχεις γευτεί ένα βαθύ φιλί?
Έχεις βυθιστεί σε μάτια θάλασσες?
Έχεις μαγευτεί με τα λόγια κάποιου?
Έχεις κλάψει από τον πόνο της απουσίας?


Αν τα ζούσες θα με είχες ακόμα στα χέρια του μέσα…

Ευτυχώς που ακόμα ονειρεύομαι…
που ακόμα ελπίζω….
που ακόμα δεν έχω μάθει να συμβιβάζομαι …

Χαρισέ μου στιγμούλες χρόνε….
για σένα θα ναι στιγμούλες…
Για μένα θα ναι σταγόνες ζωής….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-02-2009