De Thelw Na Me Vreis Ekei

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>De Thelw Na Me Vreis Ekei</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>De Thelw Na Me Vreis Ekei</b><p>Δημιουργός: ekptwtos, <i>ΣΑΒΒΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ.</i><p><i> AN DEN HMOUN ANTHRWPOS THA THELA NA MOUN SKOTOS SE MIA APERANTH ERHMIA.......</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Τα ματια μου δεν είναι δρόμοι,είναι αδιέξοδα,λαβύρινθοι,στροφές με καρμανιόλες,θα μπεις και θα χαθείς......<br />
Μείνε εκεί,μπροστά στη φωτιά,με τα ρούχα σου στο πάτωμα,να ακούς την κιθάρα να αφηγείται τη σιωπή,να κοιτάς τα αστερια μες απ την τρυπα στο ταβάνι σου....<br />
Δε θα χαϊδέψω ποτε το πρόσωπο σου!<br />
Δε θα αγγίξω ποτε τα χερια σου!<br />
Είμαι χαμένος για πάντα,στοιχειωμένος,στην άλλη πλευρά του καθρέπτη,μας χωρίζει το κρύο γυαλί,το αυθραστο!<br />
Φτιάχνω μικρά χάρτινα καραβάκια,σε μια λιμνούλα στη ταράτσα,να μαστέ εγώ κι εσύ σε ένα ταξίδι ονειρεμένο μα πάντα έρχεται βροχή κι έτσι μουσκεύει το χαρτί,βυθίζονται λιωμένα τα καραβια.<br />
Μείνε εκεί με τα περιστέρια και τις πεταλούδες,εγώ ξαπλώνω με σκιές και νυχτερίδες,μέσα σε σπήλαια θανάτου,σε μελλοθάνατων κελιά με πυρετό και δαίμονες που ουρλιάζουν.....<br />
Δε θέλω να με βρείς εκεί.....φύγε.....τρέξε μακριά......στο φάρο καταφύγιο σου,να κοιτάς τα χελιδόνια σε έναν πορφυρό ουρανό,πέρα απ τα τεχνητά φώτα,να φωνάζεις σε έναν θεο αδιάφορο τον πόνο σου πλένοντας τις πληγές σου,να τραγουδάς σαν άγγελος τη μοναξιά σε πάλσαρ και γοργόνες.....Εγώ....εγώ γρυλίζω.....<br />
Όταν θα κείτομαι στο  σπασμένο πεζοδρόμιο,με όπλα άδεια και δυο σφαίρες βαθιά στην ξεσκισμένη μου καρδια,με τους προδότες να γελούν και το Χάρο απέναντι να με κοιτα,θέλω να σαι πάνω σε βελούδινα σεντόνια μαζί με την κόρη σου και τις κούκλες,με τα παράθυρα ανοιχτά κι η ζωή να μη σε τρομάζει.<br />
Να της φτιάχνεις πλεξούδες στα μαλλιά κι αυτή να σου δείχνει περαστικούς χρυσούς κομήτες στον ορίζοντα,να χωρέσεις επιτέλους στην σκιά σου,φτιάχνοντας τείχη απ τα ερείπια για τα άγουρα όνειρα και τις εύθραστες στιγμές της μικρής σου.<br />
Σου υπόσχομαι πως δε θα φοβηθώ το αίμα που θα μουσκεύει το μαύρο μου πουκάμισο,ξέρεις....πάντα ματωμένο ήταν.....μοναχα θα κοιτάξω ψηλά στον ψεύτικο ουρανό,θα χαμηλώσω τα ματια και θα ψιθυρίσω....επιτέλους.....Κόλαση!!!<br />
Δε μπορέσαμε ποτε να κοιμηθούμε τα βραδυα.....<br />
Τότε όμως εγώ....θα κοιμηθώ αιώνια......<br />
Δε θέλω να με βρείς εκεί!<br />
Στον καθρέπτη ερωτα μου......να με βλέπεις παγωμένο.....και να με θυμάσαι.......<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-02-2009</td><td valign=top></td></table><br />