Θ.α.ν.α.τ.ο.ς

Δημιουργός: eisai_enas_ap_mas, ~♥~

~Τον ήλιο και τον θάνατο δεν μπορούμε να τους αντικρίσουμε κατάματα~ Οταν ανατρέπεται η φυσική νομοτέλεια που θέλει τους γονείς να φεύγουν και τα παιδιά να μένουν πίσω,πόσα δάκρυα μπορούν να παράγουν δυο δακρυγόνοι αδένες ;λίγα.η καρδιά κλαίει.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θέλω Απόψε Να Αγγίξω Την Ουράνια Σιωπή.
Λίγες στιγμές πριν ζήσω έφυγες,είχες πει θα σαι πάντα διπλα μου.ΜΟΥ ΤΟ ΧΕΣ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ΓΑΜΩΤΟ !!![align=center]
με ταύτισες με την πιο μαύρη σκιά σου,
σε ένιωσα,ναι κάθε σου χαρά,κάθε σου λυγμό
γιατί;γιατί να "φύγεις" ; και 'μεις εδώ;


Θάφτηκα στο σκότος,πίστεψα σε κάτι άυλο και ανήπαρκτο,εσένα.και ξέρεις γιατί;γιατί δεν σκέφτηκες κανέναν πριν πέσεις...
Είδα το πρόσωπο της μητέρας σου πριν κάποιους μήνες,πόσο μελαγχολημένο είναι;δεν το βλέπεις;πόσο ακόμα να θρηνεί;για την δικιά σου αμαρτία που συνέβαλε και αυτή; Οταν ανατράπεται η φυσική νομοτέλεια που θέλει τους γονείς να φεύγουν και τα παιδιά να μένουν πίσω,πόσα δάκρυα μπορούν να παράγουν δυο δακρυγόνοι αδένες για την δικιά σου βλάκεια;γιατί δεν σκέφτηκες;απλά ήθελες να νιώσεις την έλξη του θανάτου,αυτό μου είχες πει..ναι,το θυμάμαι..καλοκαίρι στα βράχια,θυμάσαι;την υπόσχεση,την θυμάσαι;τις πέτρες;που ένιωσαν το ρίγος που δέχτηκαν τα κορμιά μας από τους λιγμούς,σου είχα πει "πρόσεχε" μου είχες πει "πάντα" σου χα πεί μην με αφήσεις μου χες απαντήσει-αλήθεια θυμάσαι;-"θα είμαι πάντα δίπλα σου,δεν θα σ'αφήσω ποτέ,θα σε προστατεύω πάντα".ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΤΩΡΑ;;
έχεις ιδέα πως ειναι να κολυμπάς μεσα στην φρίκη,να θες να πνιγείς και να μην πνίγεσαι;να δίνεσαι σε μαύρες σκέψεις,δεν γίνεσαι γαμώτο ΕΙΣΑΙ, και για ότι είσαι θα κριθείς..γιατί δεν το άντεξες;γιατί δεν με σκέφτηκες όταν δεν έκανες τις αληθινές σου τις ευχές;έπεσες...γιατί δεν σηκώθικες;δεν μάφησες να βοηθίσω.Πού είσαι τώρα πια χαμένος,εξαντλημένος,φοβισμένος;πρόσεχε μας.
Με τα τέρατα πως έμπλεξες;κατεβάζοντας κάψουλες με εξτατικές ουσίες;μου χες πει να μην το πώ σε κανέναν όταν τις είχα βρεί...μήπως συνέβαλλα και εγώ στον θάνατο σου; αχ εκείνη η μέρα...δεν έπρεπε..ένας άγγελος ήσουν τελικά που έπεσε στην γή..
ένας οξύθιμος,γλυκός και φοβερά κτητικός άγγελος...δεν ήθελες να πηράζει κάνεις αυτούς που αγάπησες...έλα πάλι στα μέρη μας...όπου παίζαμε μικροί,όπου λέγαμε τα μυστικά και τις επιθυμίες μας...ναι εκει σ'αυτην τη πλατεία...μου λείπεις κάθε βράδυ...σε περιμένω να ρθεις με την κιθάρα σου να τραγουδίσουμε...
Άλλο ένα ψέμα της ζωής και ακόμη ένα παιδί νεκρό-ναι γιατί παιδί ήσουν !! αχ πόσο μου λείπει το ανέμελο χαμόγελο σου..τότε πρίν μπλέξεις-στο βωμό των ανεκπλήρωτων ονείρων,σε εκείνον τον λευκό βωμό,μια θυσία ήσουν..
κοίτα τώρα πως αλλάζουν όλα..κοίτα πως γίνονται...πώς μελαγχολούν..
θυμάσαι το τραγούδι μας ; [I] Αγάπησε με σκούπισε το δάκρυ μου με φώς και κράτησε με,αυτός ο τόπος μελαγχόλησε,βοήθησε με,λιώσε το φεγγάρι μου κάντο βροχή και ξέπλυνε με...ΑΓΑΠΗΣΕ ΜΕ [/I] σταματημένος ο χρόνος,θυμίζει κάτι απο εσένα...
έφυγες,απογειώθηκες...να σαι καλά όπου και αν είσαι...πρόσεχε μας...είχες πει θα σαι πάντα δίπλα μου...ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ!!




[B][I]~αγάπησε με~[/I][/B] *Μ(Λ)* 27/5

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-02-2009