Είμαι δεν είμαι τα πάντα σου

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][align=center][font=Comic Sans MS]Είμαι δεν είμαι τα πάντα σου

Λίμνη τα δάκρυα τις τέτοιες ώρες
που λίγο θέλει η καρδιά για να πιστέψει
μας βάλανε στα ψέματα,τους βάλαμε στους χάρτινους τους κόσμους
τους δικούς μας,τους περαστικούς ανθρώπους..
κι η ώρα εφτάμιση κι η μέρα Κυριακή
και τ'όνειρο ξεραμένη λάσπη πάνω στα παππούτσια μου...
γιατί τόση μοναξιά κι ανάγκη;
αφού τα γύραμε τα δάκρυα στην αγκαλιά του άλλου
του μισού μας άλλου,του δικού μας εαυτού
γιατί τόσο σκοτάδι στο δρόμο που βαδίζουμε;

Γλυκόπικρα μεγάλωσαν τα χρόνια κάτω απ'τις πατούσες μας
κι εσύ στην απουσία και στ'αγιάζι
για χίλιες δυό ζωές να επουλώνεις τις πληγές ψάχνοντας ξένες γλώσσες

Και..είμαι δεν είμαι τα πάντα σου
εγώ γράφτηκα για σένα και γράφω για σένα ακόμα..
συνεχίζω να γεμίζω το χαρτί περαστικές βρεγμένες λέξεις
άλλοτε κλείνομαι στο τώρα μας,
μα τώρα βρίσκομαι παντού..έχω σκορπίσει

Γράφω να σε κρατήσω ζωντανό τις περασμένες ώρες
να'χω να σε φορώ στη μοναξιά μου πάνω
όταν οι εφιάλτες λυγίζουν την ψυχή...
Στο'πα;
Έχω σκορπίσει στην ανάγκη σου επάνω
κι ας έχω παπαρούνες στα μαλλιά
αρκεί που δεν με γράψαν όνειρο τα δικά σου χέρια
που δεν με ήπιαν ουρανό τα δικά σου χείλη

Είμαι δεν είμαι τα πάντα σου
πάλι θα ξημερώσει Δευτέρα
άλλο ένα τραπουλόχαρτο στον πύργο μου..


Το κόκκινο τριαντάφυλλο κοιτά τώρα το πάτωμα
τί να σημαίνει;

Κι η ώρα εφτά και σαράντα έξι κι η μέρα Κυριακή
[/align][/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-02-2009