Ναυάγιο

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νύχτωσε στην έρημη την πόλη
το σκοτάδι αλλιώτικο
ίσια στην καρδιά μου μαύρο βόλι
ένα δάκρυ μου νυχτιάτικο.

Σπίτι μου αραχνιασμένη φάτνη
σε θλιμμένη παράσταση
βρέφος η ψυχή μου κι'όλο ψάχνει
μία πρώτη Ανάσταση.

Και εγώ στου φεγγαριού τους δρόμους
μόνος τώρα σεργιάνησα
τους γραπτούς μου κι'αγραφους πια λόγους
σαν ενθύμιο άφησα.

Κι'όλα μου τα σύνεργα του πόνου
στους δεσμώτες παράτησα
και ανάσα στο λυγμό του χρόνου
αθωότητα κράτησα.

Μέσα στων αστεριών την λάμψη
που πολύ τα αγάπησα
και φωτιά πριν το κορμί μου κάψει
με χαρά μου ναυάγησα.

Κι'ήτανε αυτό ναυάγιο γλυκό
κι'όλα τα καράβια το ποθούν
όταν μόνα πεθαίνουν στο βυθό
είναι το λιμάνι που ζητούν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-02-2009