Αποτύπωμα Δημιουργός: gregor8899, Γρηγόρης Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Τα βήματά μου αργά
Ένα θαρρείς με το σκοτάδι γύρω
Κόβουν βόλτες στους κρύους δρόμους
Της πόλης που κουρνιάζει
Στην αγκαλιά της νύχτας.
Κάπου αντίκρυ
Τ’ όνειρο αποχαιρετά
Τους αιωνίως άδοξους
Κι αυτόχειρες έρωτες,
Ώστε η μέρα που θα ρθει
Να μπορεί να δηλώσει
Ότι επούλωσε και πάλι τις πληγές
Που άφησε πίσω της η προηγούμενη νύχτα.
Ο χειμώνας ζωγραφίζει πάνω στα φύλλα
Το γεμάτο μελαγχολία αποτύπωμά του
Όσο μένω να γυρνώ
Ζητώντας τους αφορισμένους από θεούς κι ανθρώπους
Συλλογισμούς μου.
Ποτέ δεν σου είπα όλα όσα ήθελα
Να σου πω.
Ποτέ δεν τόλμησα.
Και είναι στιγμές
Να, σαν κι αυτή εδώ ακριβώς
Που όσο και να το θέλω
Τα λόγια είναι πολύ μικρά,
Πολύ φτωχά,
Σχεδόν ανούσια
Για να περιγράψουν
Συναισθήματα, εικόνες, φόβους και χαρές
Που συσσωρεύτηκαν τόσο καιρό..
Κι έτσι, μετέωρος στα όρια της ύπαρξης
Γυρνώ κλίνοντας το όνομά σου σε όλες τις πτώσεις
Και τους αριθμούς
Μήπως και μετριάσω αυτό
Το διαρκώς διαστελλόμενο αίσθημα απουσίας. Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-02-2009 |