To τελευταίο ψέμα

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είμαι εγώ μιας εποχής παλιάς μαντατοφόρος
ένα αγριοπερίστερο και της σιωπής σου ο λόγος
έχω στο μαύρο μου φτερό ένα λευκό σημάδι
που δείχνει ότι πέρασα μέσα από το σκοτάδι.

Είμαι η ώρα που αγρυπνάς κι η ώρα που κοιμάσαι
είμαι της καταιγίδας γιος στην πόλη που λυπάσαι
γιατί είναι γκρίζα η ζωή ή κόκκινη σαν αίμα
πέθανε απόψε η θλίψη μας στο τελευταίο ψέμα.

Θα ανάψω μια ψηλή φωτιά, θα σχεδιάσω ίχνη
δένει η ανάσα του βουνού στη βραδινή ομίχλη
ποιος βρήκε δύναμη ξανά πριν ψίθυρο να στείλει
κρύβω στους ήχους μυστικά το μήνυμα στα χείλη.


Μιλάει απόψε η φωτιά κι εσύ δε μοιάζεις ίδια
περνώ απόψε στου καπνού τα τρία δαχτυλίδια
είμαι τραγούδι ξενιτιάς που θες να ξεστομίσεις
μες την καρδιά σου η έρημος που θες να περπατήσεις.

Σα στίλβη φτάνεις χαμηλά ποια ώρα σε κερδίζει
η λάμψη αυτή που σε ξυπνά και πια δε σε φοβίζει
μη με κοιτάζεις κι η ματιά κομπιάζει τις πνοές μας
του ανέμου είμαι το σφύριγμα περνώ απ’ τις στιγμές μας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-02-2009